Bir varmış, bir yokmuş; sonra iki varmış, üç varmış, dört varmış, beş varmış;
sonra on bin milyon yüz bin beş varmış.
Dedim kuyumcubaşıya; "Bana bir bilezik yapar mısın?"
Dedi; "Hay hay, emrin başım üstüne, gözüm üstüne. Bilezik yaparım, paranı kaparım."
Baktım, bir cingöz, sözünde durmaz. Bindim atıma, sürdüm yoluma, menzilime ulaştım, masalıma başladım:
Memleketin birinde, bir ormanda yaşayan bir dedecik varmış. Ak saçlı, ak sakallı, nur yüzlü, sevimli bir dedecikmiş.
Güz gelip de yağmurlar sıklaşınca dedecik almış baltasını omzuna, sarmış uzun ipini beline.
"Hele gideyim bir ormana kadar da, biraz kuru odun keseyim, kışın şuna buna muhtaç olmadan rahat edeyim. Başım göl, ayağım pınar olsun!" demiş, ormana gitmiş. dersimiz.com Başlamış tak tuk odun kesmeye. Koca orman balta sesleriyle yankılanır durur, yeri göğü tutarmış.
Kış uykusuna biraz erken yatan boz ayı balta seslerine uyanmış.
"Ee, aşk olsun yani, ne oluyor, neler oluyor mevsimin bu vaktinde, kimdir beni kış uykumdan uyandıran?” deyip ininden çıkmış.
Sinirli sinirli balta seslerinin geldiği yere gitmiş. Durmuş.
"Sen miydin o?" diye kükremiş oduncu dedeciğe. "Nedir senin zorun be dede, bütün ormanı gürültüye boğarsın, herkesi tedirgin edersin? Ben şimdi seni şuracıkta yesem haksız mıyım, de bakalım bana?"
Dedecik ne desin?
"Haklısın be ayı." demiş... "Hayır, haksızsın desem de beni yiyeceksin ya, o ayrı. Ye peki, ye, ama neremden başlayacaksın yemeye?"
"Sen söyle onu." demiş ayı.
"Ben senin yerinde olsam, ellerden başlardım." demiş dedecik. "Sen de benim gibi yap istersen..."
"Madem öyle, ver bakalım şu ellerini de senin dediğin olsun." demiş ayı.
Bunun üzerine oduncu dedecik yün eldivenlerini ellerinden çıkarmış, ayıya vermiş. Ayı almış eldivenleri, bir çiğnemiş, iki çiğnemiş.
"Bu nasıl şey böyle?" demiş yüzünü buruşturarak, ağzındakileri tükürmüş. "Tüh, ne tadı var, ne tuzu."
Oduncu dedecik hiç bozmadan:
"Bir de ayaklarımın tadına bak istersen." demiş.
Böyle deyip ayağındaki çarıkları çıkarmış, ayıya uzatmış. Ayı büyük bir umutla çarıkları dişlemiş, dişlemiş; bir türlü dişi kesmemiş.
"Bu nasıl ayaklarmış böyle?" demiş. "Tüh, ne tadı var, ne tuzu. Anlaşılan bu insanoğlu tatsız tuzsuz bir yaratıkmış. Seni yemekten vazgeçtim dedecik. Al baltanı, ipini de sar beline, çek git ormanımızdan, bizi rahat bırak."
Boz ayı gidince oduncu dedecik de kurtulmuş olmanın verdiği sevinçle yüreği pır pır, soluğu evinde almış.
Tarık DURSUN K.
Oduncu Dede İle Ayı masal oku çocuk masalları masal sitesi en güzel masallar eğitici masallar masal kitabı