Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde develer tellal, pireler berber iken... Ben bağda üzüm bekler, derede odun yükler iken, bir varmış bir yokmuş. Masalın yalanı mı olurmuş? O yalan bu yalan, fili yuttu bir yılan. Bu da mı yalan, derken; sabahleyin erken, keçiler koyunları tıraş ederken, tahtakurusu saz çalar, sıçan cirit atar iken, çıkmış bir kocakarı ortaya. En sonunda açmış ağzını yummuş gözünü. Bir laf etmiş, bir laf etmiş... Bakalım ne laflar etmiş?
Bir zamanlar Şah Turmuz adında bir köy varmış ve bu köyde bir evliya varmış. Bu evliyanın adı da Şah Turmuz imiş. Zaten köy ismini bu evliyadan alırmış.
Söylenilenlere göre Şah Turmuz’un ormanda bir yerde bulduğu değişik bir toprağı köyün ziyaretine getirip halkın bu topraktan şifa bulmasını dilermiş. Gerçekten de halk bu toprağı vücuduna sürerek şifa bulurmuş. Ancak bu toprağın yerini sadece Şah Turmuz bilirmiş. Söylenilenlere göre şifalı toprağı ormanın bilinmeyen ve yer altında bulunan bir yerde dev bir yılan korurmuş. Yılan o kadar büyükmüş ki yer altında bulunan tünele ancak sığarmış yılanın boyunun 50 metre olduğu söylenirmiş. Yılan toprağa derisini sürerek toprağa şifa verirmiş. Evliya Şah Turmuz her Cuma akşamı yılanı ziyaret edip onunla konuşup dertleşirmiş. Yılan da evliyaya şifalı topraktan verirmiş. Ancak bir şartı varmış dev yılanın “Tüneli senden başka kimse bilmemeli, bilirse şifalı toprağı vermeyeceğim.” dermiş. Şehirden köye hazine aramaya gelen hazine arayıcıları Şah Turmuz’u ve şifalı toprağı duymuş ve bir gün Şah Turmuz’u takip ederek tünele girmişler. Belki gittiği yerde altın vardır diyerek tünele girmeye çalışmışlar hazine arayanlar silahları varmış. Yılan, tünele başkalarını getirdiği için Şah Turmuz’a kızmış. Şah Turmuz’a bir daha bir daha buraya gelmemesini ve şifalı topraktan almamasını söylemiş. dersimiz.com Tabi Şah Turmuz dev yılana “Ben onları getirmedim.” demiş ama yılan ona; “Beni senden başka kimse görmemeliydi, söz vermiştin unuttun mu?” demiş.
Tam o sırada hazine arayanlar dev yılanı görmüş. Silahlarını yılana doğrultmuş ve yılanı tam vuracakken Şah Turmuz kendini silahın önüne atmış ve vurulmuş. Yılana bir şey olmamış ama hazine arayanlar yanlışlıkla Şah Turmuz’u vurdukları için korkup kaçmışlar. Dev yılan, Şah Turmuz'un yabancı adamları getirmediğine inanmış. Dev yılan, Şah Turmuz'u, yaşadığı yerde bulunan şifalı toprak ve su ile tedavi etmiş. Şah Turmuz günler geçtikten sonra iyileşmiş ve köyüne dönmüş ve bu sefer şifalı sudan da köye götürmüş. Hiç kimseye olanlardan söz etmemiş zaten hazine arayanlar korkudan hiç kimseye bir şey demeden köyden ayrılmışlar. Şah Turmuz'dan şifalı su ve toprak sayesinde çoğu kişi gelip dua etmesini istermiş. Şah Turmuz da karşılık beklemeden gelen herkese dua edermiş.
Yılan ile Şah Turmuz’un dostluğu yıllarca sürüp gitmiş. Ve kimse dev yılanı görmemiş. Halk ve köye gelen herkes yıllarca şifalı toprakta ve suda şifa bulmuş.
Şah Turmuz ile Yılan masal masal dinle masal sitesi masal oku masallar çocuk masalları masal arşivi tüm masallar masalcı en güzel masallar masal diyarı