Otomatik bir tüfek, ateş edip durmuşsun,
Kıpırdayan her şeyi, hunharca vurmuşsun...
Acımadan katlettin, sayende soy tükendi,
Yaptığın her şey vahşet, zulüm ve işkenceydi...
Bari dindirebildin mi, içindeki kini?
Vurduğun canlar, azaltabildi mi nefretini?
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Aç Kalan Domuza Yapılmadık Şey Kalmamış
İnsan olmamalıydım çünkü utanıyorum,
Merhametsizliğimden endişeleniyorum...
Merhamet iman demek bu şekil inanmışız,
Domuzlara üzüldüm biz, Rab'bi tanımışız...
Hayvan linç ediliyor, yüreklerden ses çıkmaz,
Vicdanımız taşlaşmış Rab, rızası tanınmaz...
Yarın aç kaldığımda sonucu görüyorum,
Gerçekleri anlıyor Rab'bimden korkuyorum...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
19 Kurtuluş Otobüsünün En Ön Sağ Koltuğu
Diğerlerinde de var tek kişilik koltuklar,
Belden yüksek bir yerde kol uzatacak kadar…
Atmış beş santim uzun otuz santim kadar var,
Oldukça geniş yüzey kâğıt koyacak kadar…
Tam şairlere göre şahsım lâyık değildir,
Yerleştirdim dirseğimi, tarz geliştirmişimdir…
Eski yıkık binalar dar sokaklar yeterli,
Rab’bim ki aydınlatır buna da şükretmeli…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Ev için yaratılmış sokak hayvanı değil,
Minderde uyuyacak kapı önünde değil...
O, eve yakışıyor, varlığıyla kâr sağlar,
Kedi muteberse de ayakucunda yatar...
Atma sakın sokağa o, sokak için değil,
Rab'bin rızasını güt, ne olur bunları bil...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK