Açlığın adını rejim koymuşlar.
Ekmeği kaldırmış yemeği kısmışlar.
Çayın şekerini hepten kesmişler.
Bugünde ekmek yemedim açım Anne.
Azıcık yesem ölürmüydüm.
Kilo verdiğimi görürmüydüm.
Açlığın zorluğunu bilirmiydim.
Bugünde ekmek yemedim açım Anne.
Mustafa Fidan
Sair Fidani
KARMA ŞİİRLER Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Şimdi hangi kabusta rol alıyor duygularım
Tahmin ettiğimden de buruk sol yanım
Anladım Korkularım bu ara en yakın arkadaşım
Hayallerim çıkarsız tek yoldaşım
Gecenin karanlığında ki sessizlik dolunca kulaklarıma
Anılar pusu kuruyor çıktığım her yola ve yansıyan her ışığa
Kalbim diyor ki bekleme gelmez gelirse sevmez
Anladım sensizlik bir bilinmez
Şule TEKİN
KARMA ŞİİRLER
geceyle gelen bu sükûnetin hayallerime sinen,
fikrimi sindiren gerçekliğiyle,
her günün hançerlendiği bu vakitlerde buluşmaktan yorgun artık yüreğim,
aydınlık bir gün,
hiçbir gizemi olmayan bir kadın gibi
yatınca karşıma sereserpe güzelliğiyle
olabildiğince kişiliksizleşiyor gözlerimle karşılaşan tüm nesne...
gece büyüsünün bulaştığı duygular,dönünce kendi özüne
acıtan,yakartan sözcüklerin mimarı oluyor bir anda insan.
gecelerde...
her çıt sesinde kara bir elin arkasından uzandığını
tahayyül eden küçük ve ürkek bir yüreğin sahibi oluyorum bazen
sevdaya kurban bir pervane gibi mum ışığında dönüyorum bazen
özlemlerim önümden tabur tabur geçerken
hayale 'DUR'demek yetmiyor bazen
geceler...
düşlerimi ateşe verdiğinde
gözlerimden damlayan yağmur söndürmeye yetmiyor
geceler...
tekliğimi yüzüme acımasızca vurunca
yüreğimin sol yanındaki boşluk birden ağırlaşıyor...
gecelerin birinde AŞK,
gümüş kuşların göğü süslediği,
yalnızlığın beni bırakmayacağına yeminler ettiği,
iki kat kara boyanın atıldığı,
özüme yerleşen intizara inat,
yüzümde belirginleşen hüznün
çizgilerini silmeye gel.
yokluğun acısıyla kararan gönlümü
kendi rengin beyaza boya aşk.
kızıl hançeriyle vurunca gözlerimin akını gece
kan dolan gözlerime
hilalleşip vursan o an
memleketim kadar yüce olacaksın gönlümde aşk...
İBRAHİM ÇALIŞ
SAVRAN İLKÖRETİM OKULU
GÖLBAŞI/ADIYAMAN
TÜRKÇE ÖĞRETMENİ
KARMA ŞİİRLER
Ne zaman bir yağmur yağsa
Zarif adımlarla geçiyorsun
Yüreğimin orta yerinden
Biliyorum,yağmuru sevmiyorsun
Derin bir uykuya dalıyor şehir
Sen kaşlarını çatınca rüzgara
Usulca yıkılıyor etrafımdaki duvarlar
Sular örtüyor acısını yerin
Yağmurdan bir ev kuruyorum saçlarıma
Balkonunda mor sarmaşıklar
Ay doğarken söylenecek serenatı bekler
Ne zaman geçsen yüreğimin kıyısından
Yolunu şaşırıyor bütün gemiler
Yaşamak karaya vuruyor sen susunca
Gözlerinin ışığına koşuyorum
Bir denizcinin fenere koştuğu gibi
Daha ilk adımda sana çıkıyor yolum
Kimsenin bilmediği bir şarkı söylüyorsun
Bir yağmur atlası geçiyor içimden
Anlıyorum ki meczup bir kâşifim yeryüzünde
Her adımda bir güzelliği yaşayan
Ve yaşadıkça kendini bulan
Deniz kabuğu toplayan çocuklar gibi mutlu
Tuvalini lime lime eden Dorian Gray kadar
Çaresiz….
Deniz kabuklarından bir ev kuruyorum o zaman
Bahçesinde binlerce çingülü,hanımeli ve mor leylak
Ve bir şarkı…Sonsuza kadar sürecek bu yağmur.
Ay doğmayacak/Senin aydınlığına emanet yeryüzü.
HİMMET KARATAŞ
KARMA ŞİİRLER