Adımı Unut Şiiri

neslihan cok güzelll

ufuk danisik bunlara sair diyorsanis aklinizdan suphe ederim.Baba sair Nazim Hikmeti okumanizi tavsiye ederim.

ebru_nurgül çok güzel şiir bütün sevenler ayrılmasınlar inş

ebru gercekten cok güzel bir siir,ahmet abinin siir kitabida cok güzel tavsiye ederim herkese. sevenler ayrilmasin yinede!!!!

külkedisi ayrılığın ve aşkın bu kadar güzel anlatıldığıbir şiiri ancak AHMET BEY yazabilirdi.kendisine teşekkür ediyorum bu şiiri bizimle paylaştığınız için de.

EDA MÜKEMMEL BİR ŞİİR SANKİ BENİ ANLATIYOR TEBRİK EDERİM.AMA AYRILIK ÇOK ACI ALLAH KİMSEYE YAŞATMASIN DÜŞMANIMA BİLE.

deniz cok güzel bir şiir tam benlik sizi tebrik ederim

XXX MÜKEMMEL MÜTHİŞ HARİKA

BİLİNMEYEN ÇOK HARİKA BİR ŞİİR.İNSANIN(AŞK ACISI ÇEKENLERİN)İÇİ BİR HOŞ OLUYOR

Almira

Şimdi aynı şehirde olsaydık seninle Almira

Yine aynı sokaklarda birlikte yürüseydik hayata

Ve adımızı yeniden yazsaydık

Buluştuğumuz bütün duraklara

Unutup gitseydik bütün çirkinliklerini dünyanın

Ve bütün acımasızlığını

Sorgulayıp bütün yasakları

Sorgulayıp bütün günahları

Seninle yeniden başlasaydık bu sevdaya

Seninle yeniden Almira



Şimdi aynı okulda olsaydık seninle Almira

Yine aynı sınıfta yine aynı sırada

Birlikte göz atsaydık o kırmızı kaplı kitaplara

Tarih gibi fizik gibi matematik gibi

Ölümsüz aşkları sorsaydık hocalara

Ölümsüz aşkları Almira



Şimdi bir kır kahvesinde olsaydık seninle

Yine aynı masada yine aynı köşede

Yeniden düşler kursaydık seninle

Dağlar gibi sıra sıra

Ve yeniden yaratsaydık kendi dünyamızı

Ve de birlikte söyleseydik ikimizde kendi şarkılarımızı

Meydan okuyup ayrılıklara

Hem de teslim olmadan

Yıllara yollara yalanlara

Teslim olmadan Almira



Ne var ki;

Bir kara eylüldü

O kara üzüm gözlerine son bakışım

Yanışım ve de yıkılışım

Üstümden bütün trenler geçti o gün

Bütün otobüsler

Ve bütün gemilerim battı sen gideli

Şimdi bütün umutlarım alabora

Anlıyorsun değil mi

Anlıyorsun Almira



Şimdi bir düşün

Kim itti bizi bu kör olası ayrılığa?

Kim itti bizi bu pişmanlıklar denizine?

Kim yaktı bizi kim?

Hem de sırtımızdan vura vura

Görüyorsun değil mi görüyorsun

Bir ikimiz sığamadık bu koca dünyaya

Bir ikimiz Almira

Ve işte o gün

Koca bir son yazıldı bu aşkın son sayfasına

Dönüşü olmayan bir yolda kaldık

Dönüşü olmayan bir yolda Almira...

Ahmet Selçuk İLKAN

Beni Unutamazsın

Beni unutamazsın bilirim, beni unutamazsın

Denizin durgunluğu, gözlerimi

Coşkunluğu, saçlarımı hatırlatır

Kulaklarını tırmalar sesim, hayatından silemezsin

Beni unutamazsın bilirim.

Parkın tozlu yollarında yalnız dolaşacaksın

Mutsuz gökyüzünde bir iki yıldız, ışık tutacak karanlığına

Delikanlının biri uzanacak ellerine ansızın

Çaresizliğine, yalnızlığına irkileceksin

Ve daha sonra tarakta kalan saçlardan anlayacaksın ihtiyarladığını

Dudaklarının pembeliği solacak

Cilâsı çıkmış bir mobilya gibi eskiyecek güzelliğin

Kahrolacaksın!

Ve bir gün gelip, beni anlayacaksın.

Oysa; vakit çoktan geçmiş olacak

Ama sen yine de sözlerime aldırma.

Gözlerin zamansız ıslanmasın.

Çünkü, artık çocuk değilsin

Güneşin nereden doğduğunu bilirsin

Başka bir İstanbul olmadığını bilirsin

Ve seni nasıl sevdiğimi bilirsin

Ama gitmek istiyorsan, yine de sen bilirsin.

Ahmet Selçuk İLKAN

Ne Zaman Sevdimse

Kaç kere yaşadım ben bu romanı

Ne zaman sevdimse ayrılık vardı

Hep kendim kuruttum gözyaşlarımı

Ne zaman sevdimse yalnızlık vardı



Sen de git bırak git beni düşünme

Kader de, hayat de boşver üzülme

Alıştım hasretin her türlüsüne

Ne zaman sevdimse ayrılık vardı

Alıştım kaderin her cilvesine

Ne zaman sevdimse yalnızlık vardı



Yaşamadım gitti gönül tadında

Nelerden vazgeçtim senin uğrunda

Seni de kaybettim yol ortasında

Ne zaman sevdimse karanlık vardı

Ne zaman sevdimse pişmanlık vardı

Ahmet Selçuk İLKAN