Sen, hiç istemez misin bir afet esnasında?
Üç beş tür tedbirle çok insanı kurtarmada…
Ya da risklere karşı can ve malı korumak,
Afetler sonrasında bilinç tedbir sağlamak…
Hem bu esnada ekonomik yönden kâr etmek,
Sosyal yönlerden olsa her tür kaybı düşürmek…
Hazırlıkta tüm amaç mutlak bilinç edinmek,
Bilinç gelişmesiyle tedbirler geliştirmek…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Kedim Yine Bilgisayar Faresi Yakalamış 8
Koyacak yer kalmamış çok düşmüş kalitesi,
Kablolu olanlardan, bilgisayar faresi...
Klavye yakalamaz, neden fare yakalar?
Yakaladıklarını, yemeden evvel yalar...
Hep fare yakalıyor, klavye yakalasa ya!
Ev farelerle dolu atayım bari çaya...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Ağlayan çocuk sesi dedesinin elinde,
Ninesi de yanında caddenin göbeğinde...
Baktım erkek çocuğu altı yaşlarında var,
Şekercinin yanından hızla uzaklaşırlar...
Şahsım buna üzüldü uzaktan baktığında,
Alıp veresim geldi ona acıdığında...
Alınabilen bir şey apaçık iki lira,
Çatlak oluşturacak mazilerde bir yara...
Annesi ve dedesi geçtiler düşünmeden,
Hiç almayacaklardı elma şekerlerinden...
Sorsan para yok, derler şahsımız kınatılır,
Ya üstümüze yürür ya da yanlış anlaşılır...
Çocuk büyüdüğünde hiç silinmeyecekti,
Çok da pahalı değil almak gerekecekti...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Uzun süre küslükten hiçbirine binmezdik,
Tam üç yıl kadar oldu siftah dahi etmedik…
Binmeyeceğim, demiş kesin karar vermiştik,
Sebep oldukça basit bir şeye gücenmiştik…
Süleyman’ı korumuş onu desteklemiştik,
Diğerleri kıskanmış bu yüzden itilmiştik…
Süleyman bahsetmişti hocam almayacaklar,
Diğerlerine de bin sana darılıyorlar…
Israrla olmaz, deyip el bile kaldırmadım,
Süleyman haricinde, hepsini dışlamıştım…
Süleyman ayrılınca İsmail almamıştı,
Muzaffer olmaz, demiş bize durmayacaktı…
Binmemem gerekirdi hiç binme demişlerdi,
Kararın kesin olsun almayız, demişlerdi…
El kaldırmış da olsak sola bakınmışlardı,
Şahsımı almamakla net kararları vardı…
Üç yıl kadar yürüdük ta yukarıya kadar,
Olmadı zorluk çektik bu şahsımıza zarar…
Onlar ummuyorlardı ümidi kesmişlerdi,
Bir anda karar verdik, şahsım binmek istedi…
Dedim, el kaldırayım İsmail duruverdi,
Çok da hoş karşıladı şahsımız sevinmişti…
Tam kapımın önünde, zaten başka araç yok,
Konforu özlemişiz, hak etmemişsek de çok…
Derken Yılmaz abiye, o da duruvermişti,
Abdullah en temizi hepsi de affetmişti…
Gururlu olan bizdik bir süre oyalandık,
Hiç el kaldırmamakla aslında hatalıydık…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK