Ağaçtan Bal Topladım
Ağaçtan bal topladım.
Ah sırtımı yasladım.
O yar baldan tatlıdır.
Kavuşunca anladım.
Hasret büyüttü beni.
Kıskanırım tek seni.
El ilişmesin sana
Bana sözledim seni.
Gitme yar uzaklara.
Düşme dar tuzaklara.
Çok nazar değer bize.
Kıyma sen ikimize.
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
İnsan Hakları
Hakların yoksa, şimdi bak sen, bir köleydin.
Yaranamazdın, efendin için, öleydin.
İnsanı, insan yapar, hakların, bunu bil.
Neyim, diye düşünürdün, inan, böyleydin.
Özgürlük yok, fikir yok, yok, verilen haklar.
Mahkemeye düşsen bile, kim seni aklar?
İnsanların, hakkı, hukuku, evrenseldir.
Bizi, insanlıktan soğutmaz mı, yasaklar?
İnsan hakları, evrensel beyannamesi.
Sanki insanlığın, gür ve özgür bir sesi.
Haklar, olmaz ise, biz, yaşayan ölüyüz.
Budur, yaşam sahnesinin, son perdesi.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Yaşam Tiyatro
Yaşam bir tiyatro!
Herkese biçilmiş rolleri.
Ezberlemişler tiratları.
Çıkıyorlar sahneye.
Oynuyorlar seyirciye.
Herkeste bir maske.
Herkeste bir kostüm.
Kimse kendisi değil.
Yaşam bir tiyatro!
Perde kapanınca,
Maskeler düşecek
ve insanlık hep birden,
Alkış tutacak!
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Aşktan Vazgeçme
Daha dün, beni sevdiğini söylüyordun.
Şimdi söyle bana, neden ayrılıyorsun?
Ah!,Kalman için sana, bak yalvarıyorum.
Beni neden hiç, anlamak istemiyorsun?
Gözlerine bakınca, aşkımız büyüyor.
Oysa şimdi bu aşk, sebepsizce sönüyor.
Çünkü birbirimize, hoşçakal diyoruz.
Acıdan sarhoş oldum, of başım dönüyor.
Bizi üzme, gerçek sevgiyi, ezip geçme.
Çünkü, gerçekten bir aşkı bulmak, çok zordur.
Sevgilim, yaşayalım, bu aşktan vazgeçme.
Sönmüş bir aşkın ateşi, artık bir kordur.
Aşktan vazgeçme, yaşa bu aşkı.
Sonsuzluktan gelen, bu masumiyeti.
Aşktan vazgeçme, yaşa bu aşkı.
Acıyor bize, aşkın mahrumiyeti.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
