İnsanlık yolunda yürüyorken ben
Taktılar çelmeyi, düştüm, ağladım
Yılmadım zulümden, çıkmadım yolumdan
Toparlandım, kalktım, koştum ağladım.
Şiir yazdım, yazma deyip yaktılar
Ben yazdıkça hor göz ile baktılar
O yetmedi hayatımı yıktılar
Kendi mezarımı eştim, ağladım.
Susmadım hiç, kapatmadım çenemi
Bırakmadım "Barış" yazan kalemi
Anlattım insanlığa namert çilemi
Onulmaz dertleri deştim, ağladım
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sabah rüzgarıyla geliyor sesin
Esintiler sanki ılık nefesin
Tahmin bile edemiyorum neredesin
Sözlerimin bittiği yersin
Tıpkı yarım kalmış şiirlerim gibi
Eksiğim sensiz
Yaşanmamış çocukluğumsun
Kolum kanadım kırık
Öylesine sahipsizim
Şarkılar dindirmiyor özlemini
Mırıldanıp dursam da boş
"Sadece sevdim"
Havlu attım
Gideceğim uzak yerlere
Çaresizce
Sessizce.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA
Bülbül dikenden yaklaşamaz güle
Dertlerle uğraşır Krallar bile
Bir tek sen mi çektin dünyada çile
Herkesin hayatı bir ağır roman.
Bakar sırayla hepsinin kartına
Felek vurur sopasını sırtına
İçlerinde ayrı ayrı fırtına
Herkesin hayatı bir ağır roman.
Ağlıyor insanlar biri dokunsa
Başını çevirip şöyle bakınsa
Mümkün olsa da yazılıp okunsa
Herkesin hayatı bir ağır roman.
İsmail MALATYA gülmedi bir gün
İçi kan ağladı, gizledi her gün
Ömründen ömürler eksildi gün gün
Herkesin hayatı bir ağır roman.
İSMAİL MALATYA 02/01/2021 CUMARTESİ- İST.
İsmail MALATYA
Bir imtihanın sonudur
Hayatın demidir ölüm
Rengin en açık tonudur
Beyaz bir gemidir ölüm.
Melek olup göğe uçmak
Şu alemden bir göç ölüm
Sonsuzluğa kucak açmak
Yeni bir başlangıç ölüm.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA