Ağlamak
AĞLAMAK
Kesinlikle vardır insani yanı
Ağlamak sakinleştirir insanı
Göz yaşları hislerin ifadesi
Yüreğin yanaktan süzülen sesi
Ağlamak Allah'tan kula hediye.
Kim demiş erkekler ağlamaz diye?
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ya Yüzüme Bakmazsan
İşte Eylül
Yağmuru şifa
Tıpkı onun gibi
Yağdığımı düşün
Yüreğinin derinliklerine
Yine yeniden
Ve sonra
Yeşeren umutlarımızı
Gülen çiçeklerimizi
Gülüşün yok mu, gülüşün
Yanaklarında açan bir kır çiçeği
Kaçıncı Eylül be gülüm
Bitişi yok mu gidişlerinin
Gelesim geliyor
Sana aynı heyecanla
Sonra hevesim kursağımda kalıyor
Nefesim kesiliyor
Sıkışıyor yüreğim
Ya yüzüme bakmazsan.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA
Anadolu Çocuğu
Alimleri,mürşitleri,
Evliyaları,yiğitleri,
Mevlanaları,Yunusları,
Kültürü ile zengin Anadolu'nun
Mütevazi bir kasabasında
Törelerine bağlı bir ailenin
Tekne kazıntısı evladı olarak
Hıçkıra hıçkıra geldim dünyaya,
Her Anadolu çocuğu gibi.
Her Anadolu çocuğu gibi,
Ben de höllüklere belendim
Toprağın sıcaklığını,
Damarlarımdaki kanda,
İliklerimin her zerresinde
Titreyerek hissettim.
Benim de pantolonum yamalı,
Ayakkabılarım lastikti.
Şekillendirilmiş petrol ürünü
Oyuncakları bilmezdim ben;
Ağlayan bebekleri,
Ateş alan silahları.
Şeker pancarının kökündendi,
Benim arabam,trenim.
Katar katar dizerdim onları
Dünyalar olurdu benim.
Çamurdandı bütün oyuncaklarım,
Kendim şekillendirirdim onları,
Bütün hünerlerimi sergilerdim,
Oyun arkadaşlarıma.
Yumurta satıp aldım kalemimi,
Her Anadolu çocuğu gibi;
Bir bakraç yoğurt sattım
Kitap için,defter için.
Yattığımda şükrederdim Allah'a;
Anadolu'nun elektriksiz,okulsuz,
Hatta susuz,yolsuz...
Kırsalında doğanlardan daha şanslı olduğum için
Okuluma gidip geliyordum;aslanlar gibi.
Yavan yemek de yesem,
Yamalı da gezsem
Aç değildim,çıplak değildim.
İlim deryasından içiyordum yudum yudum.
Geceleri huzurlu uyuyordum
Aferin aldığım zaman,
Pekiyi aldığım zaman,
Öğretmen başımı okşadığı zaman.
Yaz tatillerinde yardım ederdim babama;
Tarlada,
Harmanda.
Akşama kadar çeker dururdum
Gavur ölüsü gibi tırmığı
On dönümlük yamaç tarlada.
Her yanım tutmaz olurdu,
Akşam eve geldiğimde
Kıvrılırdım hemen bir köşeye.
Sabah kalkardım;
Yine dinç,
Yine çakı gibi,
Yine arslan gibi,
Her Anadolu çocuğu gibi.
Hayvanat bahçem,evimizin bahçesi,
Oyun alanım,harman,
Lunaparkım orman,
Yüzme havuzum ırmaktı.
Her şeyim doğaldı benim;
Her şeyim,
Beşiğim doğaldı,
Kaşığım doğaldı,
Karekterim doğaldı,
Aşığım doğaldı,
Her Anadolu çocuğu gibi.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA
Yoruldum
Dünya kadar yazıyı
Yazdım yalnız başıma
Sanki yetmezmiş gibi
Bir de toplu taşıma.
Bugün çok yoğun geçti
Bir duş alıp yatmalı
Bayılmak üzereyim
Yorgunluğu atmalı.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA