Rab'bin adı anılır kalplerimiz ürperir,
Biz Rab'be şirk koşmayız, Rab de ödüllendirir...
İncitme hakkımız yok bu kul hakkına girer,
Aç kalmış bir hayvanı mümin doyurmak ister...
Ne bir yaban domuzu ne de bir dağ faresi,
Onlar hem Rab'be ümmet hem doğa numunesi...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Taviz vermek istiyor, yok olasıca nefis,
İradem karar vermiş, ne bu içindeki his?
Muhalifsin dinimle, haddini bilmez misin?
Değişmez hakikatten, hiç kâr edinmez misin?
Cehennem korkun yoktur, ruhumdan ne istersin?
Birlikte olmamız mı, mahvetme isteklerin?
Geçti Sabah Namazı için rahat etti mi?
Düşünmez misin Rabbe hesap vereceğimi?
...
(2000)
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Ormanlarımıza İnsan Sokulmamalıydı 10
Gerçek hep biliniyor insan tehlikeliydi,
Yok, etme düşüncesi merhametsizliğiydi…
Av bahaneleriyle, talan düşünceleri,
Hak’tan da değildi sunduğu eylemleri…
Kıpırdayan ne varsa hep ateş ediyordu,
Yok, olmuş tür de olsa hiç affetmem, diyordu…
Gören sadece Rab’ti başka da olmuyordu,
İnsan denilen türüm hiç bağışlamıyordu…
Engel konulmalıydı, insan sokulmamalıydı,
Türler yaşasın diye denge sağlanmalıydı…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kedileri Doyurmamızdan Size Ne!
Aç hayvanlarımızı doyurmamız gerekir,
Merhametin gereği Rabbimizin emridir…
Sadaka düşüncesiyle zevk veren bir eylem,
Aç kalmalarına pek izin de veremem…
İyilik ediliyorsa bu neden zora gider?
Bir kısım vardır ki çok işi engeller…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK