Yaklaşıyor kıyamet,
Sen haşri zikret!
Aklı olana ibret,
Derya dolusu hikmet.
Aklın ermez mi haşre?
Bak misaldir çekirge,
Toprak altında kalır,
O tohum yatırılır.
Zaman zamanı alır,
Uzun bir süre kalır,
Topluca çıkarılır,
Yeryüzüne dağılır.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ey yalana, gıybete
Tutulmuş nefis!
Ey iftira, alayla
Bozulmuş nefis!
Bilmez misin sen?
İşitir her dediğini Semi’.
Ey gözleri haramdan
Yorulmuş nefis!
Ne diye seni gaflet bürür?
Bilmez misin sen?
Hakk-ı Basir her şeyi görür.
Ey dünyaya aldanan
İsyankâr nefis!
Görmez misin sen?
Adım adım yaklaşan,
Ağuşunu açan
Kabir seni bekliyor.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Yakıyorlar,
Yıkıyorlar,
İnsanları vuruyorlar,
Fitne fesat saçıyorlar,
Onlar Hakk’ı bilmiyorlar.
Koş!
Koşalım,
Coş!
Coşalım,
Tevhidde buluşalım,
Aşktan bir dünya kuralım,
Hakk’a toptan kul olalım.
Yakıyorlar,
Yıkıyorlar,
Camileri, mabetleri
Bombalayıp duruyorlar,
Onlar Hakk’tan korkmuyorlar.
Koş!
Koşalım,
Coş!
Coşalım,
Secdede buluşalım,
Aşktan bir dünya kuralım,
Huzuru Hakk’ta bulalım.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Sesleniyorum sana!
Ey kara toprak!
Cevap ver, şu âşığa!
Sen mi yaptın,
Bunca nakışlı yaprak?
Ses veriyor toprak,
Bu seda gayet berrak:
Ey âşık!
Ne demek bir yaprak yapmak?
Ne kalem var ne defter
Ne ilmim var ne cetvel
Ne iradem ne kudret
Yok bende böyle bir hikmet!
Nasıl çizerim yaprak?
Nasıl dokusun toprak?
Sonsuz ilim hikmetle
Çiziliyor o yaprak.
Kesif bir perdedir;
Ancak O’na bu toprak.
Sen yaz bunu ey Yûnus!
Biz bu işte yokuz!
Bu yük ağırdır bize,
İman gerektir size,
İcad ne haddimize,
Yaz bunu dize dize!
Şirk bitsin, küfür gitsin!
Mahlukat dile gelsin!
Müşrikler dize gelsin!
Hidayet dillensin,
Gafiller uyansın!
Küfür örtüsü kalksın!
Sen Şâir’ül İslâm’sın!
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN