yavuz türkyılmaz tebrikler.
Alışamadım
Hasrete özleme acılara alıştım,
Bir tek sensizliğe alışamadım.
Uykusuz uzun gecelere alıştım,
Bir tek yokluğuna alışamadım.
Hayatın dikenli yollarına alıştım,
Mevlanın vefasız kullarına alıştım,
Gurbetin yaban ellerine alıştım,
Bir tek sensizliğe alışamadım.
Zemheride esen poyraza alıştım,
Türküler söylenen saza alıştım,
Sendeki bitmeyen naza alıştım,
Bir tek sensizliğe alışamadım.
Ben senin kahrını çekmeye alıştım,
Bir dilim ekmeği bölmeye alıştım,
Bir gün ansızın ölmeye alıştım,
Bir tek yokluğuna alışamadım.
Zeki UYSAL Şiirleri
Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.
Benzer Zeki UYSAL Şiirleri:
Sen Köyümün bir çileli kızısın,
Zemheride gönüllerin yazısın,
Türkülerde aşıkların sazısın,
Dudaklarda şarkı olur sözlerin.
Duyguların halılarda işlenir,
Bilmem o duygular kime seslenir,
Yağmur yağar siyah perçem ıslanır,
Bakışları sevda kokar gözlerin.
Ezelden sürmeli kalem kaşlarına,
Güller takılsın siyah saçlarına,
Bülbüller yansın senin narına,
Toprak kokar o hünerli ellerin.
Hüzün verir ay buluta girince,
Kaşlar uymuş göze, ince ince,
Hele gönlün bir sevdaya düşünce,
İşte o an başka olur halların.
Zeki UYSAL
Benim gönlüm alışkın yanmalara
Gel bir de sen yak yakabildiğince
Çok dalıp çıktığım ummanlara
Gel bir de sen at atabildiğince
Ne yağmurda zevk aldım ne güneşte
Ya hayalde gördüm ya da düşte
Küllenmişti gönlüm şimdi ateşte
Gel bir de sen yak yakabildiğince
Sen gül dalında tomurcuk gül iken
Geçmedi günler sen yanımda yokken
Ben sevda denizinde boğulurken
Sen sahilden bak bakabildiğince
Mevlam özenmiş kirpiğine kaşına
Kurban olurum gözlerinin yaşına
Al mavzeri doğrult başıma
Dilediğince sık sıkabildiğince
Zeki UYSAL
Zeki UYSAL
Harmanda doğurmuş anam beni,
Buğday başağı toplarken.
Nasırlıymış elleri,
Göbeğimi bağlarken.
Bir kardeş daha geldi,
Zemheri karı yağarken.
Soba tezek kokuyordu,
Taze bebek ağlarken.
Anam dedi ki bana,
Bebeği leylek getirdi.
Hiç aklıma yatmadı,
Kışın leylek mi gelirdi.
Zeki UYSAL