Eğitim Sitesi

Ana Şiiri

Ana

Ana olanların acı yanları

Yetersiz kalıyorum sanıları

Bu yüzden saklamak istese de

Yüz güler ,kalbe damlar gözyaşları



Onlardan bir şey esirger gibi

Suçlar kendisini vermemiş gibi

Oysa yaşadıkça çocuklarını

Seviyor canını verecek gibi



Ah anneciğim! Düştüm canım yanıyor

Rüyada olsa gerçek sanıyor

Yavrusu yanı başında ,acaba

Ulu Tanrım !böyle kim haykırıyor



Ana kadar hiç kimse sevecen

Olamaz,arama nedir acelen

Annelerde bir zamanlar çocuktu

Büyüdüler sizin gibi bilmeden



Fatih Özkaya

Edebiyat Öğretmeni

KARMA ŞİİRLER Şiirleri

  

defne çok güzel bir şiir siz o ebrar'a bakmayın güzel yazmışsınız 13 yaşındayım gerçekten çok beğendim tebrik ediyorum

ebrar hiç cüzel değildur da

Yazılan son 2 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 2 yorum yazılmış.

Benzer KARMA ŞİİRLER Şiirleri:

Hep Aynı Dert

Kalemim elim de, ismin dilim de
Anlatırım seni, şiirlerim de
Bazen, deli gönlüm de
Bazen şu eski defterim de

Uzak bile olsan, aşkın kalbim de
Hiç bir leke yok, inan sevgim de
Nihat her zaman, aynı derdin de
Öğünüyor yalnız, senin sevgin le

NİHAT ALTUNTAŞ
KDZ EREĞLİ

KARMA ŞİİRLER

Akasya

Gülün gözlerinden, baktım geceye
Ateşten bir yoldu, gördüm Akasya
Türkü'nün umudu, düşmüş heceye
Kaçamak yüzümü, sürdüm Akasya

Donmuş gülüşlere, öfkeler çöker
Gölgesi olmayan, bir şafak söker
Dilim  yüreğime,  tövbeler  döker
Ruhun eşiğinde, durdum Akasya

Dağları   simsiyah,  isler  korkutur
Nehirlere  binmiş, sisler  korkutur
Korkunun gözünü, hisler korkutur
Zamanı  vuslata,  kurdum Akasya

Hırsımdan kar üşür, incinir sesler
Dağılır  yalnızlık, kaybolur pes-ler
Toprağı  öperken,  kuytu nefesler
Yüreğin mekanım, yurdum Akasya

Zeki BEKAR

KARMA ŞİİRLER

Soğuk

Garipmiş soğuğu ölümün

Buz edermiş bedeni

Ellerini, ayaklarını dondururmuş

Ben bahsetmiyorum ölenden

Ölen sıcaktır, çünkü mutludur

Kurtulmuştur dertlerinden, çilesinden

Güneş onun için işte yeni doğmuştur

Geride kalanlara zor ölüm

Arkada kalanlara, soğukların yanında kalanlara

İnsanlar ölmüş birbirlerine

O kadar soğumuş kalpleri

Dünya kocaman bir morg olmuş, ısıtmıyor artık yürekleri

O koca aptallar zannederler ki

Diner acı parayla, söner yürek lokmayla

Ama herkes üstüne düşenin bu olduğunda kararlı

Ah kiminyüreği ne kadar yaralı

Hangi yuvada kocaman bir ateş yandı

Tabi o bencile ne kendi sanki ölümsüz kalacaktı

Asıl ölenler sizlersiniz koca aptallar

Hem ölmüşünüzde ağlayanınız bile yok

Hani siz acizdiniz ya zaten gözden düşen bir damla sudan bile

İşte şimdi acıyorum sizlere

Sizin gibi basitler ölse ne yaşasa ne !!



İLKAY IŞIK

KARMA ŞİİRLER

Ana Şiiri