Aileden gelme şey vicdanla merhamet,
Edinilmemiş ise bu kin ile nefret…
Çocuk, daha bebekken anne ürkütüyorsa,
Dostlarımıza karşı nefret aşılıyorsa…
Çocuk hayvan sevmeyecek insan sevmeyecek,
Babasını itecek, annesini dövecek…
Kaldırım taşlarını kaldırıp fırlatacak,
Kıracak ve dökecek tatsızlık çıkartacak…
Çünkü merhameti yok vicdanı zayıf kalmış,
Hep nefsini düşünmüş hep nefsiyle yaşamış…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Dolmuş içerisinde şahsıma yer verildi,
Bir an anlayamadım neden yer verilmişti?
Dedim, oturmayacağım zaten oturmuyoruz,
Siz, hiç rahatsız olmayın lütfen oturunuz...
Zorla ısrar ettiler kurulduk ve oturduk,
Genelde yer vermezler bu yüzden çok mutluyduk...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
İnan şahsım bıkmıştır GDO’larınızdan,
Suni ürünlerinizden, hormonlarınızdan…
Kazandıklarınızla Ay bile alırsınız,
Dinsin zulümleriniz bağışlansın canlarımız…
Kargaşalarınızla daha doymaz mısınız?
Doğa tüketilmiştir kalmamıştır canımız…
Üç beş tür bıraksanız da bizi terk etseniz,
Ardınızdakilere az nimet dileseniz…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Zararlı ürünlerle, itibarı kalmamış,
Zalimliği zorbalık, dövmekten utanmamış...
Ayakkabıyla girer, ta içeriye kadar,
Açıkçası kabadır, verdiği şey ki zarar...
Karısını gezdirmez, sigarasını içer,
Çocuğunun yanında, her argo lâflar söyler...
Adam diye övmüşler, kefilleri çok fazla,
Evlilik kutsal şeydi, yürüyor akılsızla...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK