Rab’be “Gezgin yap!” Desem,
Olmam zaman gezgini,
“Ecel değişmez dersin! “
Çizmişsin kaderini…
Doğdu, büyüdü, öldü,
Budur herkesin sonu,
Seveninden ayırıp,
Üzüyorsun kulunu…
Karşı gelmedim asla,
Eceli yazan sensin,
Zaten karşı çıkılmaz,
Emir verdin mi? Gelsin!
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bir Kadın Eve Hapsettiği Bir Kedi Yüzünden Cehenneme Gitti! 22
O, vicdansız zavallı bize ölçüler sunmuş,
İbret alınır ise sonu ne kötü olmuş…
Var bilinmez hikmeti ta günümüze dek,
Buhârî’den hadisler şüphe edilmeyecek…
Ya sen ne yapmaktasın üç beş kuruş cezayla,
Milyonların ruhunda sağladığın ezayla…
Toplum ki hiç uyumaz duyarsızlığınızdan,
Çok kul zulüm işliyor caydırmadığınızdan…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Etraf tehlike dolu zulmeden zalimler var,
Rab yaratıklarına çoktur acımayanlar…
Peluş’se ev kedisi hem yakın arkadaşım,
On bir yıldır evde boş değildi yanı başım…
Mezarı belli değil Pelüş dönememişti,
Diğer can dostlar gibi nüfustan eksilmişti…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Merhamet Edene Allâh Da Merhamet Eder 18
Peygamber açıklıyor bir zalimin hâlini,
Aç bırakılan hayvan durumun niyetini...
Rab, kulu uyarıyor cehennem anılıyor,
Merhametsiz olan kul içine atılıyor...
Her hassas mesele dinimizin özüdür,
Merhamet etmiyorsan sonun çok hüzünlüdür...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK