Annem Şiiri

Seni Sevmekten Hiç Vazgeçmedim

ELLERİNİ TUTSAM YANAR YÜREĞİM
GÖZLERİNE BAKSAM TUTMAZ DİZLERİM
SEVGİNLE DOLUP TAŞIYOR KALBİM
BEN SENİ SEVMEKTEN HİÇ VAZGEÇMEDİM

SEVMEK TEK YÜREK OLMAKSA
YANINDAYKEN BİLE ÖZLEMEKSE
BEN SENİ SEVDİM SEVDİKÇE YANDIM
BEN SENİ SEVMEKTEN HİÇ VAZGEÇMEDİM

BİR HAYAL OLSADA SANA KAVUŞMAK
UMUDUM TÜKENMEDEN
RUHUM ACİZ BEDENİME ELVEDA DEMEDEN
SENDEN ASLA VAZGEÇMEM ABBAS'IM

GÜLÜNDEN SANA ARMAĞAN OLSUN

İsimsiz

Öyle Dertliyim Ki Bu Gece

Güneşini kaybetmiş bir papatya gibi,
Işığa aç kalmış bir manolya gibi,
Meçhule gittiğini yeni fark eden bir sevda gibi,
Öyle dertliyim ki bu gece.

Tüm mihnetlere açmışım gibi,
Tüm benliğim çalınmış gibi,
İnsanların insanlıktan çıktığını fark eder gibi,
Öyle hüzün yüklüyüm ki bu gece.

Acılı bir müştak gibi,
Değerini yitirmiş bir altın gibi,
İnsanlar tarafından görülen müptezel gibi,
Öyle jülideyim ki bu gece.

İsimsiz

Sen Gelsen Yeter

Bir dağbaşı yalnızlığı yaşıyorum yeniden.,

Dağbaşı yalnızlığı ölümden beter.

Hiç kimse aramasa sormasa beni

Sen gelsen yeter..



Huzur ellerinin güzelliğidir.

Gözlerin karşımda mutluluk denizi.

Her sabah soframızda ekmeğimizi

Sen bölsen yeter..



Yüreğim seninle yaylalar kadar serin

Ne bir çizgi hasret, ne bir nokta gam

Yayla dumanı gibi gözlerime her akşam

Sen dolsan yeter..



Bende çaresizlik sonsuz kördüğüm.

Bende sabır sende naz..

Gündüzünden vazgeçtim düşümde biraz

Bir yüz görümlüğü sen olsan yeter..



Duymasa da hiç kimse şâir gönlümün,

Sende karar kıldığını...

Ve içimin şerha şerha yarıldığını,

Sen bilsen yeter..



Bir gün duysan bittiğimi, tükendiğimi..

Çıkıp gelsen uzaklardan korkulu ürkek..

Bir incecik dal gibi üzerime titreyerek,

Eğilsen yeter...........

İsimsiz