Annem
Gecenin koynuna
Veriyorum hıçkırıklarımı.
Sessizlik sarsın diye
Kollarında.
Sen duymayasın,
Kimseler duymasın diye
Annem.
Umutlarımı saklıyorum
Yastığımın altında.
Gelirken sana getireyim diye
Annem.
Sen hep gül diye
Yanağımda senden kalan
Öpücüğün üstüne
Tebessüm koyuyorum.
Sana hep güzel baksın diye
Gözlerime ışıltı ekliyorum,
Sen hiç üzülmeyesin diye
Annem.
Gönderen : Çeşm-i Naz
KARMA ŞİİRLER Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sen Öldün, Ölüm Güzel Demektir
Çehreler, manzaralar bir tek elem sahibidir,
Hepsi bir günde içinden çöküvermiş gibidir.
Neye baksam, kimi görsem dövünür hıçkırarak;
Yorgun argın yarı yollarda kalır her yaprak.
Dökülür gözyaşı halinde solan yapraklar
Matemin gezdiği başlarda sayılmaz aklar.
Yaşların çizdiği yüzlerde çoğalmış kırışık,
Kalmamış sisli ufuklar gibi gözlerde ışık.
Sanki bin yıl yaşamış gamlı cihan bir günde!
Çocuğum ilk acıdan sarsılıyor ömründe,
Eşimin benzi kül olmakta anarken yarını
"Gitti yavrum!" diyen annem yoluyor saçlarını.
Bu giden yolcuyu bir boyda yaratmış Yaradan!
İlk asırdan beri hiç bir gidenin ardından,
Bu kadar yandığı dünyada bilinmez Türk'ün,
Atatürk öldü, bütün millete can verdiği gün.
Sen ki yüksek doğarak gün gibi yüksek yaşadın,
Daha yüksekti ölürken yaşayanlardan adın,
Sana baktıkça güneş titriyor, ay kıskanıyor
Çünkü yüksek yaşamaktan büyük ölmek daha zor.
Faruk Nafiz ÇAMLIBEL
Gönderen: Ebru OCAK
KARMA ŞİİRLER
Anne Sevgisi
İyi günde kötü günde sensin yanımda
Dertlerimi acılarımı dinleyen sensin
Doğruyu yanlışı bana öğreten sensin
Sevgiyi,saygıyı senden öğrendim GÜZEL ANNEM
Beni bu yaşa getiren sensin
Giymiyip bana giydiren sensin
Kendin açken beni düşünen sensin
Senin hakkın ödenmez ki GÜZEL ANNEM.
Oturup kalkmayı sende gördüm
Gülmeyi ağlamayı sende tattım
Çoşkuyu heyacanı sen bana verdin
Senin bi gülüşün hepimize yeter GÜZEL ANNEM.
Huzuru mutluluğu bize veren
Kendin üzüntülüyken bizi neşelendiren
Dosta düşmana yardımını esirgemeyen
Sen olmasaydım biz ne yapardık GÜZEL ANNEM.
KARMA ŞİİRLER
Duy Beni Yâr
Tutup asumana yazdım sevdamı
Bir türlü vuslata eremedim yâr.
Gönlüme düşüyor gecenin gamı
Buralarda sensiz duramadım yâr.
Bahar gelir koyun kuzu meleşir
Bütün kuşlar seher vakti ötüşür
Herkes sevdiğine bir gün kavuşur
Ben sazıma düzen veremedim yâr.
Yaralı yüreğim hüzün deryası
Darmadağın oldu bil ki hülyası
Hayra yorulmadı hiçbir rüyası
İnleyen tellere vuramadım yâr.
Her sevdanın sonu yıkım mı diye
Âşığı ağlatan zalim mi diye
Bu marazın sonu ölüm mü diye
Çekinip kimseye soramadım yâr.
Acıdan gün be gün solduğum hâlde
Bir deri bir kemik kaldığım hâlde
Her gün birkaç kere öldüğüm hâlde
Bu kara toprağa giremedim yâr.
Ey sükûtî İrfan etme hiç figan
Ömrünün her demi zaten hep hazan
Bu dünyayı değil ukbayı kazan
Aşk pranga gibidir, kıramadım yâr.
Hızır İrfan ÖNDER
MAVİ YEŞİL
Mart-Nisan 2008 / Sayı: 50
CANANA MEKTUPLAR
KARABÜK KÜLTÜR VE SANAT DERNEĞİ
TAY DERGİSİ YAYINLARI
AĞUSTOS / 2009
KARMA ŞİİRLER
