Annem
Seni ne kadar özlediğimi
Anlatamam
Sana sarılsam bir kez daha
Ayrılamam
Annem sensiz hayat çok acı
Dayanamam
Seni ne kadar sevdiğimi sözle
Yazıyla anlatamam
Anneciğim sen bensiz olamazsın
Biliyorum
Bende sensiz olamıyorum
Seni çok seviyorum.
Kasım - 1985
Emine ÇELİK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Öğretmen
Sen sönmeyen bir meşale
Etrafın aydınlandıkça büyüyen
Bıkmadan usanmadan çalışan
Aydınlatacağım derken eriyen
Sen öğretmenim yol gösteren
Bana ben olmayı öğreten
Çocuğu herşeyden kutsal bilen
Onlarla sevinen onlarla gülen
O ilerledikçe sen büyürsün
Aydınlığınla herkesi büyülersin
Sen bir mum gibisin ışığınla
Aydınlatırken kendin erirsin
Güneşimiz sensin bizim
Bilgilerinle aydınlanıyoruz
Biz seninle varlığımızı buluyoruz
Öğrettiklerinle çağa ulaşıyoruz.
Kasım - 1985
Emine ÇELİK
Engellinin Sitemi
SİTEM
Yollar dar veya geniş,umurumda mı sanki?
Siz bana düzgün mü onu söyleyin önce.
Kaldırımlar nasılda dağ gibi geliyor gözüme,
Hava sıcak olmuş,soğukmuş bana ne?
Çok kilo aldım diye spora başlamış.
Neyi anlatıyorsa bütün bunlarla bana
Yağmurlu ılık havada yürüyüşe çıkmış
No o nispet mi yapıyorsunuz bana
Kızmayın sözlerime,aldırmayın
Kıskançlık damarım tuttu yine
Sizin gibi yürüyemem ki ben
Ayaklarım tutmuyor
Kırgınlığım ne size ne hayata
Sitem benim ki sadece kendi kendime
Engelime ve engellilerin önündeki engellilere
3 Mart 2005 Saat 00.001. Koersel-Beringen
Emine ÇELİK
Emine ÇELİK
Öğretmen
Ağlıyorsam eğer sordu
Neden ağlıyorsun? Diye
Gülüyorsam eğer ortak
Oldu benim tüm sevincime
Bana hep doğruyu gösterdi
Işık oldu yol oldu geleceğime
Sen yürü, ilerle ben aydınlatırım
Dedi ve yardım etti ilerlememe
Kendisi bitiyordu, eriyordu
Ama yılmıyordu hala bilgi veriyordu
Ölüm vücudun alsada ruhu yaşıyordu
Çünkü öğrencileri onu çok seviyordu
Öğrenciler ilerledikçe O yükseliyordu.
Kasım - 1985
Emine ÇELİK
