Aşk
Aşk, sence ne diye sordular bana;
Maşuku çılgınca sevmektir, dedim.
Hayatı gönlünce yaşarken, hergün;
Maşukun peşinde, ölmektir, dedim.
Bazen Yunus gibi, yollara düşmek,
Mevlana misali dönmek ha, dönmek
Ahmed Yesevi’yi örnek alarak
Ölmeden mezara girmektir, dedim.
Gülerken ağlayıp, ağlarken gülmek
Sevdiği peşinde bir ömür vermek
Ardına bakmadan, ardını görmek
Yarını dün gibi, bilmektir dedim.
Aşk bir damla zehir,. Teneke tasta
İçenlerin hepsi oluyor hasta
Sevdanın hazzıyla boranda, kışta
Ateşler içinde, yanmaktır dedim.
Sırtına bindikçe hayatın yükü
Karşına çıkarsa zalimin teki
Sırtından vurursa sevdiğin kişi
Vazgeçip geriye dönmektir dedim.
Elini uzatıp, tutamadığın
Çiğneyip, çiğneyip yutamadığın
Unutmak isteyip unutmadığın
Ansızın karşında görmektir dedim.
Sonu bilinmeyen yollara düşmek
Maşukun peşinde dağları aşmak
Dereler misali çağlayıp taşmak
Goncalar misali açmaktır dedim.
Mehmet AKİF ÖNDER Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Beklenen Sen Olunca
Bekliyorum, yıllar geçti aradan
Herkes geldi, geçti, gitti buradan
Sensiz geçen tüm günlerim sıradan
Ve beklemek güzel şey, beklenen sen olunca.
Gönlüm bekliyor seni; usanmadan, bıkmadan
Görür müyüm bilmem ki; can bedenden çıkmadan?
Gelmezsin biliyorum, şu gönlümü yakmadan
Ve beklemek güzel şey, beklenen sen olunca.
Yeterken bir defa yüzünü görmek
Nasibim herhalde görmeden ölmek
Bilmem ki bu kadar, zulme ne gerek
Ve beklemek güzel şey, beklenen sen olunca.
Fizan’a mı gittin, gelemedin mi?
Uzaktayım diye, sevemedin mi?
Benden uzaktayken, gülemedin mi?
Ve beklemek güzel şey, beklenen sen olunca.
Mehmet AKİF ÖNDER
Zalim
Şu dönen dünyanın güneşi misin?
Gönlümde Leyla’nın bir eşi misin?
Ferhat’la Şirin’in yoldaşı mısın?
Bir gittin bir daha, dönmedin zalim.
Mecnun mu çok çekti, ben mi elinden?
Güzel bir söz duymak yok mu dilinden?
Hergece ödlümde ben kederimden,
Bir gittin bir daha dönmedin zalim.
Firavun duysa, örnek alırdı,
Ebu Cehil duysa, donup kalırdı,
Taş olsa eriyip toprak olurdu,
Bir gittin bir daha ,dönmedin zalim.
Yahudi mi oldun din değiştirip,
Benden hep kaçtın mı yol değiştirip,
Kıbleni mi şaştın yön değiştirip,
Bir gittin bir daha dönmedin zalim.
Dünyaya gelirken günah mı geldin?
Sevgi istedikçe, hep ah mı verdin?
Giderken bir daha gelirim derdin
Bir gittin bir daha dönmedin zalim.
Kerem’e Aslısın, Mecnun’a Leyla,
Zulüm Üstüne mi kuruldu dünya?
Sana söyleyecek çok sözüm var ya,
Bir gittin bir daha, dönmedin zalim.
Leyla olup beni, çöle düşürdün,
Şirin olup beni, yola düşürdün,
En sonunda dilden, dile düşürdün,
Bir gittin bir daha dönmedin zalim.
Zalimsin, zulmüne İsa dayanmaz,
Tur dağına çıksa, Musa dayanmaz,
Musa’nın elinde asa dayanmaz,
Bir gittin bir daha dönmedin zalim.
Mehmet AKİF ÖNDER
Hayat Bu
Hayat bu, ne kadar peşinden koşsam
Her zaman on adım önden gidiyor.
Ne zaman hayatın derdinden kaçsam
Her zaman on adım önden gidiyor.
Koştukça kaçıyor tüm mutluluklar.
Elimden düşüyor, bütün umutlar
Ufkumu karartan kara bulutlar
Her zaman on adım önden gidiyor.
Kaçıyor, hayatı tutamıyorum
Âtiye umutla bakamıyorum
Bir türlü uykuya yatamıyorum
Her zaman on adım önden gidiyor.
Mehmet AKİF ÖNDER
