Aşkın Adı Ayrılık
yüreğim yanıyor
kilit vurdum acım büyük
sensizm ağlıyorum yüzüm sönük
fenerimdin karanlıkta bitmeyecek
sende öğrendim aşkı ve ayrılığı
aslında aşkın adının ayrılık olduğunu
aşk kavuşmak olmadıki hiç
hangi aşık kavuşarak imza atmış tarihe hiç
ne leyla mecnun ne ferat şirin
kavuşmak olaydı aşk.. efsaneler olmazdı
sende öğrendim aşkın adı ayrılık
sende öğrendim aşk ayrılık
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
İbretle Âleme Nazar Eyledim
İbretle âleme nazar eyledim.
Dünyayı tersine dönerken gördüm
Gezdim gülşeninde zalım feleğin
Goncayı açmadan solarken gördüm
Karınca şaşırmış kış ile yazı
Çekirge dem çeker elinde sazı
Bülbülü dut yemiş çıkmaz avazı
Arıyı sahte bal yaparken gördüm
Diyar diyar gezdim tüm baştan başa
Canlar can derdiyle düşmüş telaşa
Kardeş kardeşiyle girmiş savaşa
Ümmet birbirini kırarken gördüm
Bir fidan devrilmiş sınır boyunda
Buruşuk bir resim kalmış elinde
Dağların ardında ücra köyünde
Annesi saçını yolarken gördüm
Yiğit, can verirken vatan aşkına
Hanesi yoksuldan dönmüş düşküne
Zengini çekilmiş sırça köşküne
Sonsuz servetini sayarken gördüm
Adalet toplanıp gitti buradan
Hukuksuzluk hukuk oldu sonradan
Yolsuzluk, cinayet artık sıradan
Hırsızı aleni soyarken gördüm
Sahtekâr görünür suret-i haktan
Zindanda can verir mazlum dayaktan
Müslüman kayıtsız bakar uzaktan
Dilsiz şeytanları susarken gördüm
Sükûti dertlenir kendi başına
Herkes bir yol tutmuş gider işine
Kimi masivanın düşmüş peşine
Hakikat yolundan saparken gördüm
İbretle :Ders alarak
Gülşen : Gül bahçesi
Felek :1. Gökyüzü. 2. Dünya, âlem. 3. Talih, baht, şans, kader.
Dem çekmek :(kuşlar) uzun ve güzel ezgiler çıkarmak. İçki içmek.
Avaz: Yüksek ses, nara
Canlar: İnsanlar.
Ümmet: Müslümanlar
Ücra : Çok uçta, kenarda veya uzakta bulunan.
Hane :Bir kimsenin veya ailenin içinde yaşadığı yer, konut
Yoksul: Maddi durumu düşük olan.
Düşkün: Geçim sıkıntısına düşmüş,çaresiz ,muhtaç.
Sırça köşk : Kendini toplumdan soyutlayan insanın, kendi içinde oluşturduğu dünya.
Aleni : Açık, ortada, meydanda, herkesin içinde yapılan.
Suret-i haktan görünmek: Kendisini iyi niyetli imiş gibi göstermek.Birinin iyiliği için çalışıyor görünmek.
Mâsivâ:İnsanı Allah'tan uzaklaştıran her şey
Hakikat yolu : İslam
İsimsiz
Gördüm Ki
her gecemi bin yildizla süslesem
yine ayni, yine ayni karanlik.
ha ilkbahar ha sonbahar benim icin hep ayni
ya kalbim yanar
yada üsürüm, titrerim!
aglamaya cesaretim´mi yok?
hayatimi birakayim´mi?
yada herzamanki gibi gideyim´mi?
yol buldum´muki gideyim!
tutundum RABBIM sana,
bogma beni zalimlerin ortasinda!
günes yine bak doguyor,
bulutar göcüyor,
zaman durmadi bugün, yine atiyor,
yine yalnizim,
RABBIM; sen benim tek dostumsun!
birakma beni sensiz!
neolur beni bensiz birak ama
sensiz birakma.
İsimsiz
Sevgiyi Yüreğinden Eksik Etme!
Kendimle savaşım ve duygularımla verdiğim o sayılı mücadele Sanırım bu gece sona erdi.
Ve ben ilk defa demir kapıların ardında gizli güneşimin senin yüreğine doğmasına izin verdim.
Hiç böyle olmamıştım ben bilmem, belki de olmuştum...
Gökyüzünü izledim bütün gün. Ve ağaçları ve kuşları ve seni...
Öyle huzur dolu ve öyle mutluydum ki, içimde taşıdığım ve
ağır diye nitelendirdiğim bu sonsuz sevginin aslında beni
yenileyen tek duygu olduğunu farkettim her tebessümde.
Çünkü, gözlerimde senin derinliğin, ellerimde senin sıcaklığın
ve ruhumdaki varlığınla beni sen, sadece sen yaşatıyordun...
Ve artık ağır gelmiyordu bu aşk bana. Özümdeydi ve bir parçamdı
tıpkı senin gibi... Aşık olmaktan utanmadım bu gece...
Eskiden hafif derdim bu yüce duyguya, sadece hafif...
Belkide gereksiz bulurdum, bilmiyorum.
Kalpte derin, koparması zor ve sürekli içerilere işleyen korkunç
bir yara olduğunu düşünürdüm aşkın. Belki de doğru... Yaraydı.
Ama gelişimini izlediğin ve kendi ellerinle iyileştirdiğin bir yaraydı bu.
Şimdi, kalbimdeki yaranın acısı, o yürek yanması daha da büyüyor.
Bu çektiğim acı, sana olan sevgimi yüceltiyor, sonsuzlaştırıyor adeta...
Bilmezdim duyguların en yücesini bu derde düşmeden önce ve
hissetmezdim hiçbir insanı böyle yüreğimde seni sevmeden önce...
Bu gece odamın duvarları haykırdı bana,
"Aptal! Bunun adı aşk." diye.
Ve susturamadım kalbimin çığlıklarını... Derken gözyaşlarım
ve hıçkırıklarım bozdu gecenin bütün o güzelim sessizliğini
ve uyandırdı beni tatlı rüyamdan.
Sen rüya idin, ben rüya idim ve yaşam koskocaman bir rüya
idi yalnızca... Beni sana bağlayansa gördüğüm rüyanın
en büyülü, en şehvetli anıydı sadece...
Biliyorum, sen beni hiç tanıyamayacaksın. Belki, hiçbir zaman
cesaretimi toplayıp konuşamayacağım seninle;
Ama senin o büyülü sevginle yaşayacağım.
Kimbilir... Belki de bir gün, bir yerde görüşmek ümidiyle...
Sonsuz Sevgiyle Kal...
Sevgiyi yüreğinden hiç ama hiç eksik etme...
İsimsiz
