Ormanlar ikametgâh ormanlar son doğamız,
Dostların yaşadığı, tabiat alanımız…
Kıpırdayan ne varsa girmiş talan etmişsin,
Elinde içki şişesi topunu yok etmişsin…
Kazanç kapım, demişsin laf söyleyenin de yok,
Fetvalar uydurmuşsun bahanelerin de çok…
Bil ki Rab izin vermez masumu katletmene,
Eğlence ve spor ile türleri yok etmene…
Yoksa şefkatin kalmaz merhametin yok olur,
Kasvetle dolan kalbin ruhun ile boğulur…
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Şüphelerle bakarsın tanımazsın Rabbini,
Dersin, her şey tesadüf, bilmezsin habibini…
Yukarıda uzay var uçsuz bucaksız bir yer,
İçinde yaratıklar habibi tespih eder…
Bu habip ki büyük güç yani tek sahibimiz,
Mantığın algılamasa da düşünebiliriz…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Hayvanlar Da Yaşamayı İstiyorlar 17
Zaman ilerlese de can, anlaşılmayacak,
Katliamlar sürecek hiçbiri kalmayacak…
Bu akla mantığa ters, anlaşılmaz vaziyet,
Kalpler izin vermeli ruhtan gelmeli niyet…
Bu yüzden de ölürler bizlerden ayrılırlar,
Kalan soylar tükenir üremez, çoğalmazlar…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Dikkat çekmek, istedim vicdan düşüncesine,
Sadaka olsun diye kul merhametine…
Çünkü sevgi lazım şey vicdanlarımız için,
Sevgi, ruh inceltmesin huzur vermesin niçin?
İtmeyelim dostları, kırmayalım kalpleri,
Şahsıma da hiç kızma sever tüm yürekleri…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK