Ayşegül Şiiri

Ayşegül

Sen Ayşegül'süzlük ne demek bilemezsin Ayşegül.
Denizini kaybetmiş balık olmayı bilemezsin,
Kanatları kırılmış kuş olmayı bilemezsin,
Kalbi atmayan insan olmayı da bilemezsin.

Sen Ayşegül'süz nasıl yaşanır bilemezsin Ayşegül.
Öldüğün halde hayatta kalmayı bilemezsin,
Sadece nefes alıp vermenin yaşamak olmadığını,
Kalbin her sıkıştığında Ayşegül'e biraz daha fazla yer açılıyor diye mutlu olmayı bilemezsin.
 
Sen Ayşegül'ü de bilemezsin Ayşegül.
Gözlerini, ellerini, gülüşünü, yürüyüşünü, kokusunu, burnunu bilemezsin.
Gözlerini kapattığında tüm dünya da gece olduğunu bilemezsin mesela;
Yada ellerini tuttuğunda dünyanın en huzurlu insanı nasıl olunur bilebilir misin? Bilemezsin Ayşegül.
Güldüğünde kutupların çölden daha sıcak olduğunu bilemezsin.
Yanında yürürken dünyanın en sert Poyraz'ı estiğini bilemezsin.
Kokusunu içine çektiğinde sanki üç akciğerin varmış gibi hissettiğini, bunca yıl aldığın oksijeni tek sefer de almayı bilemezsin.
Burnunun dünyanın en güzel burnu olduğunu, imkanım olsa koparıp cebimde taşıyacağımı bilemezsin.

Bilemezsin işte Ayşegül, sen Ayşegül'ü bilemezsin.
Kimse bilemez, kimse Ayşegül'ü bilemez, siz Ayşegül'ü bilemezsiniz.
Biliyorum sanırsınız ama bilemezsiniz.
Ayşegül'ü yalnızca ben bilirim, ben.

Çağdaş Poyraz PUTUŞ

İsimsiz Şiirleri