Baba
Ne bekler huzurevinde
hayatına devam ederken
bir anne?
Hangi yastığa özlem duyar
başını koyarken
uykuya dalmadan önce?
Neresinde durur hayatının?
Düşündüğü baba?
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
An
An garip ve sessizlikte.
An çocuklukta.
An her andan.
Savaş gökyüzünden.
Mermiler atıyorlar.
Çocuklar kalıyor.
Yıkılan evlerin altında.
Çocuklar acı çekiyor.
Can çekişiyor.
Ölüyor minicik.
Ne olduğunu bilemedi.
Bilemeyecek.
Kim?
Kiminle?
Savaş ettirildi.
Sonra kendi çocuğuna sarılacak.
Savaşa dur demeyen.
O çocuklar aynı dünyaya doğduğumuz.
O.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Dere Akar
Yaprak dökülür, balığa düzleşir.
Ovaların kıyısında.
Dere akar.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Herkes Sevebilir
Herkes sevebilir.
Bir gün.
Ansızın.
Görebilir onun yaşadığını.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
