Babam Ve Ölüm
Bir adam tanıyorum Babasını kendi elleriyle Gömdü toprağa yaşarken Gözlerinin içine bakardı Yaşlıdır üzülmesin diye
Kırılmasın derdi çok Severdi toz kondurmazdı Babasına ölüm gelince Başa ne çare kendi elleri ile Koydu toza toprağa ah ah
Yandı içi ağladı ama ne Fayda ölmüştü babası Koymalıydı mezara kendi Elleri ile ağlaya ağlaya örtü Babasını örtü toprakla
Yandı yüreği ağladı gözleri Ağladı ama ne çare ölüm Son nokta yine bi tesseli Hastaydı yaşlıydı torunları Evlilik çağında gelmişti Göreceği herşeyi görmüştü
O kadar zordu ki avutmak
Kendini ağlamamak şimdi
Düşünüyorum da o sadece Yaşlı babasını gömdü
Toprağa kendi elleri ile
Ya evladını gömenler Geleceği olan umutları Hayalleri olan gencecik Evladını gömenler ah ah
İnsan dayanırmı bu acıya
KEREM SAL
Kerem SAL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ya Erken Gelse Ölüm
Herkesin unutamayacağı bir tarih mutlaka vardır
Benimki de var ölümün acısını yüreğimde hissettiğim gün ve ölümle tanıştığım an
Ben ölümün bu kadar acı verdiğini bilemezdim
Ölümü duymuştum ama yaşamamıştım ta ki sen bizi terk edene dek
Hiç bitmeyen gözyaşı hiç dinmeyen acı hiç bitmeyen özleme duygusu
Yokluğunu kabul etmek en kötüsü de vardı ama şimdi yok diyebilmek çok zormuş
Ne büyük ne tarifsiz bir acıymış seni toprağa gömmek
Meğer ölüm dedikleri sürekli onunla geçirdiğin anları hatırlamak
Gözünün önüne getirmek rüyada görebilme umuduyla uyumakmış
ne zormuş ne acıymış be
Bu acıyı bana sen yaşattın varlığıyla bana güç veren insan
bana zararı dokunmayan insan güler yüzlü misafirperver nasihatkar
büyüklüğünün Hakkını veren toparlayan
Birlik beraberlik içinde Yaşamak isteyen
kalbinde Kin nefret barındırmayan
Kıskançlık nedir bilmeyen
Gönlü zengin dedikodudan nefret eden temizliği seven
Sohbetten hoşlanan tatlı iyi huylu yaşlı bi adamdın sen
Her şeyi bilen anlayan
taşı kuralına göre oynayan
akıllı Bi adamdın seni sevdim
Halada seviyorum Diliyorum ki RABBİM de Seni sevmiştir ben senden Razıydım
dilerim RABBİM De senden razıdır
Sen bir avuç toprağın İçindesin biz öyle Görüyoruz dilerim RABBİM O bir avuç toprağı sana Cennet bahçelerinden bir Bahçe eylesin günahlarını Af yüzünü ak eylesin içtiğin Su Kevser komşun MUHAMMED MUSTAFA svs olsun
MUHAMMED MUSTAFA s.v.s. sancağının altında Beklemeni diliyorum RABBİMDEN senin yerin iyi Olsun ben seni özlemeye Razıyım güzel insan sen Rahat uyu RABBİM e Emanet ol seni yürekten Seven gelinin yani senin Deyiminle kızın
Ölüm varken dünyada Kısıtlıyken nefesimiz Kıymetini bilelim Üzmeyelim sevdiklerimizi Sevgiye geç kalmak ölüme erken gitmektir
Kerem SAL
Gevenin Karanlığı
Gece karanlığında ılık esen bir rüzgar buz kesiyor adeta üşüyorum
Sessizliği bozan içten içe Sessiz çığlıklar duyuyorum acı acı çaresiz insanların duyulmayan feryadı
saat gece yarısı ve ben hala üşüyorum karanlık bütün kötülükleri örtmüş göz gözü görmüyor sanki hayat sorunsuz ve herşey yolunda gibi anlamıyorum
gecemi gizledi tüm derdi kederi yoksa umursamaz insanların bahanesimiydi gecenin örtmesi tüm kötülükleri gece dönünce gündüze karanlık güneşin parlayışıyla eriyince buz gibi örttüğü ne varsa apaçık dökülecek ortaya
Ve şimdi saat gündüz görüyorum herşeyi üşümüyorum artık geceyi inleten o acı acı sessiz çığlıkların sahibini arıyorum çaresizce düşünüyorum da
Neydi onu ağlatan
KEREM SAL
Kerem SAL
Şiiri Olmalı
Her insanın bir şiiri olmalı bence
şiiri olmalı onu anlatan kapanmış dudakların isyanı olmalı
canını yakanlara edebi gereği söyleyemediği asil çığllığı olmalı şiiri olmalı insanın çektiği çilenin anlatılmaz dertlerinin şiiri
aldığı her nefesin bıçak gibi yüreğini kanattığını anlatmalı gözyaşları boğazında düğümlenirken nasıl güldüğünü anlatmalı
bu kadar acı içindeyken bile nasıl olurda mutlu görünebildiğini anlatmalı
şiiri olmalı insanın yaşadığı ama anlatamadığı dertlerin herkesten sakladığı göz yaşlarının şiiri olmalı
Ağlamaktan harap olmuşken çocuğunun anne sesiyle hiç ağlamamış ve hiç üzülmemişcesine bir avuç suyla yıkadığı o harap yüzünde nasılda güller açtığını anlatmalı şiiri olmalı her insanın şiiri
KEREM SAL URFA
Kerem SAL
