Babama
Ayaklarını ayakta tutar.
Hayattır, yaşadığı.
Ev.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
İnsanlık ölmüş.
Ah sevgili arayan.
Dili olmayan kalbin.
Esaretin altında ezilen.
İnsan.
İnsanlığı gömmüşler.
Kalplerinde kirden duvarlar.
Görünmez olmuş.
Karanlık haleti ruhiyelerle dolmuş bakan gözleri.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Geceler.
Çocuk.
Gündüzler.
Karışıktı.
Bende sen nasıl görünüyordun?
Sende ben haberin yoktu!
Ve sessiz.
Ve beklentiler doğurtur.
Düşündürten hayat.
Her an yaşadığımız.
Renklerden.
Haberdar olduğumuzda.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Güneşe değer gözler.
Güllerde açar gönüller.
Kırmızıdır gecenin tülü.
Kuşlar iner gökyüzünden.
Bekletir güneşi tay.
Etinde bir anı.
Bir telaşı gizler bakışlar.
Çocuklar evreni dolaşır.
Gülüşlerinde armağan çocuklar.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN