Ballı
Kimi ağaç çiçek açmaz
Kimisi yapraklı, dallı
Kimi insan çile çeker
Kimisi doğuştan ballı.
Kimi kentler viranedir
Kimisi huzur yuvası
Kimi sular boz bulanık
Kim saf oldu olası.
Kimi dağlar bozkır, kıraç
Kimi orman balta girmez
Kimi kadın gizemlidir
Kimisine akıl ermez.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
İstanbul
Boğazın iki yanı
Açık hava müzesi,
Sembolün olmuş senin
Güzelim Kız Kulesi.
Camiler,kiliseler
Dizilmişler yan yana,
Hoşgörü örneğini
Sergilersin cihana.
Bizans'ı,Osmanlı'yı
Derin derin solurum,
Topkapı Sarayı'nda
Ben kendimi bulurum.
Güzelliğin daima
Herkesçe görmüş kabul,
Ömrüme kattın ömür
Benim canım İstanbul.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA
Okuyalım Yazalım
Ekmek,su gibi gerek
Okuyalım,yazalım,
Severek,isteyerek
Okuyalım,yazalım.
Okuyanlar bilirler
Toplumda sevilirler,
Öykü,masal,şiirler
Okuyalım,yazalım.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA
Kendim Çalar Kendim Oynarım
Mütevazi bir hayatım var
Buraya bile ne zorluklarla geldim
Karanlık geceleri bir de
Toprak kokan yağmurları dost bildim
Ne ağız dolusu kahkaham oldu
Ne sesli sesli güldüm
Zararım dokunmaz kimseye
Aslında kimsenin umurunda da değilim
Yüzüme yok bakanım
Olsun, halime bin şükür canım
Ve kimsenin saltanatında zerre gözüm yok
Kendi halimde şiir yazarım
İlham kaynağım çiçeklere
Ve bir de kuşlara ihtiyacım var
Koyun gözlü papatyaların hakkını yememek lazım
Gelincikleri, lavantaları boynu bükük koyamam
Ben sevgiye doyamam
Ve bir de sevgilinin kara gözlerine
Gerçi hiç sevenim olmadı
Dokunmadı elim yar eline
Öyle ya yar nereden bilsin bunca şiir saçının bir teline
Olmayanın yollarını gözlerim
Bakmadığım gözlerini özlerim
Aslında bu şiiri okuduğunu bilmek
Ahh! Ah!
Olmaz ama sesinden bir kez duymak, sonra ölmek
Hayat bir kazan, kısık ateşte kaynarım
Kimseyle derdim yok
Kendim çalar, kendim oynarım.
İSMAİL MALATYA
01/01/2020
İsmail MALATYA