Beddua Şiiri

Be Oğul?

Gözle yaralayan, su ile kanan

Toprağı kazıyan aştır be oğul

Kolayı zor edip, zorda tıkanan

İzansız akıldır, baştır be oğul



Muhtacı olduğum tek şey bir Allah

Şiiri O vermiş elime silah

Odur yaratanım, O bana ilah

Bu hayatın sonu yaştır be oğul



Bakışır toprakla verir başağı

Rızık olur derya atınca ağı

Haramı görünce indir aşağı

Gören göz, koruyan kaştır be oğul



Dünyaya nazar et, tek bir canandır

Gönlünde yeşeren yüz ki anandır

Nasıl kıyarsın ki, sevdiğin candır

Merhametsiz gönül taştır be oğul



Ana, bacı, yar olduğun bilenle

İzzet iffet var olduğun bilenle

Ağustosta kar olduğun bilenle

Baban sana gönüldaştır be oğul



Benim işim bir âmâya yol olmak

Gönülde yeşermek gönle gül olmak

Tek amacım Hak Teâlâ’ya kul olmak

Gözüm iki çeşme yaştır be oğul



Zülfikar Yapar Kaleli

Zülfikar Yapar KALELİ

Deyişme L (İncinir)

Kaleli;

Gönül köşesinin bir tarafına

Koymasam incinir, koysam incinir

Sözü derim, sığınırım affına

Saymasam incinir, saysam incinir.



Zemheri;

Gönül köşenizin uygun yerine

Sığınırım inmem fazla derine

Ilıman yer yeter kul Ay_ser’ine

Sarmasan üşürüm, sarsan üşürüm.



Kaleli,

Nere gitsem bu sultanın elinden

Almak için çok uğraştım ilinde

Kurtulamam güllü geven dilinden

Duymasam incinir, duysam incinir.



Zemheri;

Gideceğin o yer gönül hanemdir

Belki geri duruş boş bahanemdir

Senden geliyorsa, en şahanemdir

Sarmasan üşürüm, sarsan üşürüm.



Kaleli;

Bilen iner serzenişin köküne

Gel de dayan zemherinin yüküne

Bana göre muhannetin tekine

Uymasam incinir, uysam incinir.



Zemheri;

Yüküm ağır değil incitmez canı

Bu can incitemez, içten canânı

Hele içten içe sevda yananı

Sarmasan üşürüm, sarsan üşürüm.



Kaleli;

Beni ne anlasın yılan, çıyanlar

Gönlümü gönüllü olanlar anlar

Kaleliyi bağışlasın duyanlar

Caymasam incinir, caysam incinir.



Zemheri;

Gönlüne gönüllü kılavuz olsam

Ta şah damarının içine dolsam

Zemheri gülüyüm, açmadan solsam

Sarmasan üşürüm, sarsan üşürüm.



NOT: Bu bir ortak çalışmadır.



Zülfikar Yapar Kaleli

Zülfikar Yapar KALELİ

Deyişme Ll (Nasip)

Dedim:

Bir vâsi kalp işte, dünden tekleme

Kötü bir şey yazmam, sakın bekleme

Söze başka başka mana yükleme

Arsızlar içinden gelmekte nasip



Dedi:

Kalbin mi tekliyor, böbrek mi çürük?

Mide mi gaz yapar, ciğer mi körük?

Dizin mi dermansız, dilin mi yürük?

Nefesin daralır gülmekte nasip.



Dedim:

Kalbin teklemesi sözün gelişi

Söyledim ki olsun yüzün gülüşü

Benim ki sıradan çingene işi

Sözün esrarını bilmekte nasip.



Dedi:

Yaradan dert belâ vermesin başa

Beni ihmal etme, ömrünce yaşa

Artıyı eksiyi tutarsan taşa

Yumruları tek tek dilmekte nasip.



Dedim:

Çok veren elleri aza çıkarmaz

Kafamda pişirir boza çıkarmaz

Allah bu niyetle yaza çıkarmaz

Aksi niyet ise çelmekte nasip.



Dedi:

Yaza çıkar ise, şayet yolumuz

Hasret giderecek sağ ve solumuz

Sarılırsa özlem ile kolumuz

Dizinin dibinde ölmekte nasip.



Dedim:

Artıyı eksiyi hesap eylesem

Zarara uğrarım kârdayım desem

Sen kızarsın senin gibi söylesem

O zaman sızıyı silmekte nasip



Dedi:

Çok veren gönülden, tutmalı ölçü

İstemem arada olmasın elçi

Kırıksa niyetler, bağlıysa alçı

Bir sana bir bana bölmekte nasip.



Dedim:

Hayıflan, naza çek, yan yana yana

“Fırsatı ganimet” demem ki sana

Aksini söylesem gülersin bana

Çölde kırbaları delmekte nasip.



Dedi:

Delinsin kırbalar sızsın suyunu

Felek murat etsin bozsun oyunu

Gayri terk eder mi huylu huyunu

İkiyi bir edip ilmekte nasip.



Not: Bu bir ortak çalışmadır.



Zülfikar Yapar Kaleli

Zülfikar Yapar KALELİ