Ben güneşim.
Sabahleyin pencerelerinize vurup
“Günaydın, haydi kalkın” diyorum.
Sonra sizin yüzünüzü aydınlatıp
İçinize sevinç dolduruyorum.
Ben doğmadığım zaman
Yerimi Ay’la yıldızlara veriyorum.
Ben güneşim,
Bitkiler, ben olmayınca
Havanı kirletiyor.
Evinize ben gelmediğim de
Doktorlar geliyor.
Biliyorum, beni merak edip
Uydular gönderiyorsunuz.
Ben Ay’ın ardına girince
Güneş tutuldu diyorsunuz.
Söyleyin çocuklar,
Beni siz,
Çok çok mu seviyorsunuz?
Gülhan MUTLU Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bebeğim bana bakıyor,
Gülücükler saçıyor.
Bebeğim , bebeğim,
Canım bebeğim.
Bebeğim bana bakıyor,
Benden neler istiyor?
Bebeğim, bebeğim,
Canım bebeğim.
Bebeğim bana bakıyor,
Benden mama istiyor.
Bebeğim, bebeğim,
Canım bebeğim.
Bebeğim, bana bakıyor.
Benden ninni istiyor.
Bebeğim, bebeğim,
Canım bebeğim.
ANNEN GÜLHAN MUTLU
Gülhan MUTLU
Bir dünya bırakacağız çocuklar
Sizlere, her tarafı oyun alanları dolu
Bir dünya bırakacağız çocuklar;
Yüzü gülen çocuklarla dolu.
Bunu nasıl yapacağız bilemiyorum.
Önce elinden aldım oyuncağını
Odanı dağıtmayasın diye
Sonra sokaklara salmadım
Benden ayrılacak, başkalarıyla olacaksın diye.
İşlerimin çokluğu
Seninle oynamama engel oldu
Bir büyük olarak sana öğreteceklerimi
Oyunla öğretemedim.
Daha neler yaptım bilemezsin.
Oyun alanlarını kapatıp,
Uzun uzun binalar yaptım.
Havalanır da uçarsın diye.
Şimdide çabuk büyüyesin diye ,
Okulda ödevler sıraladım önüne.
Ödevlerin içine gömdüm seni
Çevreni göremeyesin diye.
Çabuk büyüyesin istedim.
Sınav sınav dedim.
Başının etini yedim.
O dershane bu dershane gezdirdim.
Psikolojini bozdum .
Özür dilerim.
Biliyorum;.
Çocuk, oyunla büyüyecek ama
Bencilliğime yenik düştüm
Ne olur bana kızma.
Ormanların yerine yeni yeni evler ,
Fabrikalar yapmak istedim.
Oksijenini bitirdim.
Özür dilerim.
Dünyanı savaşlarla, sevgiden yoksun
Yaşanmaz bir yer haline getirdim .
Sonra da “uzaya git,
Yaşanacak bir yer bul" dedim.
Bunları ilerlemek zannettim.
Özür dilerim.
Biliyorum;.
Çocuk, oyunla büyüyecek ama
Bencilliğime yenik düştüm
Ne olur bana kızma.
“Ben yaptım sen yapma” diyemem.
Kendimi affettiremem.
Yüzündeki gülücüklerin soldu.
Bunun sebebi ben olduğumu bilemedim.
Seni güldürmek için
Ekranlara şaklabanlar koydum.
gülücüklerini geri veremedim.
Özür dilesem;
Biliyorum veremem çocukluğunu.
Büyüklere mesaj vereyim dedim
Yaptığımız bu kötülüğü.
Gülhan MUTLU
Gülhan MUTLU
EŞ SESLİLER DÜNYASI...
Ağacın altında içerken çay
Akıp gidiyor yol kenarında çay.
Çayın kenarında var bir gül.
Rengi bayrağımın rengi,al.
Arkadaşıma dedim; “Bu gülü al.”
Arkadaşım , çayın kıyısına indi.
Alırken battı gülün dikeni eline.
Sonra bana bakarak:
“Hele bir gül…” dedi kızarak.
“Eller, halimden anlamaz.” Dedi,
İçini çekerek.
Çay kenarında Ali dayının bağları,
Çayın içinden geçerken ıslandı,
Kara ayakkabımın bağları.
Tam çaydan karaya çıkarken,
Geçti yoldan kır bir at.
Üzerinde saçları kır Ali dayı.
Yanına çağırdı beni,
Atladım kır atın üzerine.
Dikkatimi çekti,
Ali dayının yanağındaki beni.
Sürdük gittik, uzakta saçları yakmış,
Yufka pişiren Ayşe ninenin yanına.
Oraya varınca indik attan,
Ali dayı, attı yere elindeki beli.
Bugün bahçeyi bellemişti,
Çokta yorulmuştu Ali Dayı.
Hemen satır aldı eline,
Elini dayadı beline.
Sonrada başladı,
Etleri ufak ufak kesmeye.
Etleri yufkalara sararak,
Yedik bizde afiyetle.
Başta duran Ayşe nine,
Başta duran örtüsünü düzeltti
Sonra ayağa kalkarak,
Dayadı ellerini beline.
Yorgundu yüzünden belli,
Yüz yufka açmıştı, sabahtan beri.
Ali dayı da yorgundu.
Koyunca başını toprağa
Uyuyuverdi Ali dayı.
Ben de oturdum bir kenara
Bu yazın tadını çıkara çıkara.
Bir türkü tutturdum,
Bir taraftan da
Yaşadıklarımı yazdım satır satır,
Kara kaplı deftere.
Gülhan MUTLU
Gülhan MUTLU