Kalbime girdin gireli
Seve seve bitiremedim ben seni
Görünce o ay gibi yüzünü
Baka baka doyamadım ben seni
Gözlerin alı koyar beni dünyadan
Dala dala bitiremedim ben seni
Uyudum dizinin dibinde
Sara sara bitiremedim ben seni
Çiçekler kokmaz ki sen kadar güzel
Çeke çeke bitiremedim ben seni
Saçların teline dokunsam bazen
Öre öre bitiremedim ben seni
Ellerim sensizlikten hep üşür
Tuta tuta bitiremedim ben seni
Sensizlik kor gibi yakar durur
Özle ye özle ye bitiremedim ben seni
Gurbet ayrı koyar bizi bu zamanlar
Gele gide bitiremedim ben seni
Güzel oluyor bazı bazı kavuşmalar
Koşa koşa bitiremedim ben seni
Kalbimde çığ oldun büyüdün
Yaza yaza bitiremedim ben seni
Kalbimden mısra mısra döküldün
Yaza yaza bitiremedim ben seni
Mehmet Özcan
Mehmet ÖZCAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Görünce yar gönlüme sevdan düştü
Kalbime anlattım günlerce seni
Aklım şaşırdı yüreğim tutuştu
Rüyalarda buluşturdum ben, seni
Deli divane oldum da dolaştım
Dillere düştüm de söz söz ulaştım
Senin için ne dertlere bulaştım
Ömrümün de ömrüne kattım ben seni
Geceler gündüzüm oldu benim
Gençliğim de soldu sensiz benim
Ağladım yüzüm hiç gülmedi benim
Göz yaşlarıma da kattım ben seni
Mehmet Özcan
Mehmet ÖZCAN
Bu bir sitem değil sevdiğim,
Çaresizliğin son satırlarıdır,
Benden kopardığın senin,
Bende bıraktığı yangınlarıdır,
Lal eden sevginin biriktirdiği,
Bülbül gibi öttüren acılarıdır.
Güldürüp ağlattığın anların,
kan çanağına dönen gözlerin,
iç yakan sözlerinin hatıraları,
umutsuzluğun son mısralarıdır.
Güneş gibi hayat verirken
nefes nefes içime işlediğin
Sevginin son baharıdır..
Yaprak yaprak dökerken,
Silmeye cesaret edemediğin,
Gözyaşlarının sel olup,
Beni boğan aşkının son cümleleridir...
Cennet misali yaşarken içimde
Cehenneme ittiğin bir kul
ve sevginle körüklediğin atesin,
cayır cayır yaktığı bir kulun,
Son cümleleridir bu...
Senden başka hiçbir şeye ihtiyaç duymazken,
Senden başkasını görmeyen gözlerimin,
Kör olduğu gündür bu...
Sesinle huzur bulurken,
sessizliğinle karanlığa gömülen benin,
Feryadıyla herkesi ağlattığı gündür bu...
Dualarla inşa ettiğim sevgimin,
Kendime ettiğim beddualarla
azaba dönüştüğü gün bu gün...
Senin için yalvarıp yakardığım
Gözyaşlarımla ıslattığım
utancımdan rabbimin huzuruna çıkamadığım, gündür bu gün...
Bilirim halinden hep anlarsın beni,
Bak duruyor yerinde ay,
yüzün yine besbelli,
uzanıp seni tutamadığım gündür bu gün...
Sanırsın bu sevgim gelip geçer,
Usanıp aşık senden geçer,
Bir günlük ömrü kalsa bile,
Seni sevdiğim gündür bu gün...
üşenme oku yazdıklarımı
kızarsan çatma yine kaşlarını
Olur da beklersen son anlarımı
Unutma öldüğüm gündür bu gün...
Mehmet Özcan
Mehmet ÖZCAN
Kıştan bahara döndürdün ömrümü,
Gönlümde güneşler açtıran güzel,
Ağlarken güldürdün yaşlı yüzümü,
Sırtımdan yükümü kaldıran güzel…
Viran olmuş bağlarımın bahçıvanı,
Deste deste güller biçtiren güzel,
Taşlı yollarımın narin toprağı,
Dağları uğruna aştıran güzel…
Karanlık dünyamın umut ışığı,
Ömrüme güneş gibi doğan güzel,
Kalbimin küt küt diye deli atışı,
Diyardan diyara sevdiren güzel…
Mehmet derki huzur gerek faniye,
Haneme bereket katansın güzel,
Ömrümüz yeter mi Allah bilir,
Cenneti dünyada yaşatan güzel...
Mehmet ozcan
Mehmet ÖZCAN