Eğitim Sitesi

Bi̇lemedi̇n Ki̇ Şiiri

Bi̇lemedi̇n Ki̇

Görmedin Ki Aşkımı Çekip Gittin
Değerin Kalmadı Gözümde Bittin
Seviyorum Diye Bin Feryad Ettim
Sevmek Ne Demek Bilemedin Ki

Yürekten Bağlıydım Ben Sana
Herseyi Yapardım Senin Uğruna
Harcadın Ömrümü Boşu Boşuna
Sevmek Ne Demek Bilemedin Ki

Gözlerimdeki Yaşlar Dinmez Akar
Bana Bu Ettiklerin Kaç Yüreği Yakar
Ahımı Aldın Zalim Mahşere Kadar
Sevmek Ne Demek Bilemedin Ki

Ne Aşk Bıraktın Bende Ne De Duygu
Haram Ettin Gözüme Gecelerce Uyku
Her Günüm Artık Mahşerde Bir Sorgu
Sevmek Ne Demek Bilemedin Ki

Gün Olurmuş Elbet Ki Devran Döner
Uğruna Ölmek Sanırdım Sana Değer
Bulamayacaksin Beni Gelirsen Eğer
Sevmek Ne Demek Bilemedin Ki

İsimsiz Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer İsimsiz Şiirleri:

Unutamadım Seni Trabzon...

unutamadım, seni Trabzon, yürüdüğüm yolların, başı bulutlu, yüksek dağların, çok lezzetliydi, yediğim yemeklerin, serin buz, gibiydi çeşmeden, içtiğim suların, dalında yeni, açmıştı tazecik, findukların koşa, koşa sevinçle, geldim sana, trabzon beğendim, güzelliğini ömür, boyu unutamam, seni trabzon, gelip geçtiğim, yolların seni, nasıl bırakıp, mersin'e geldim, ona yanarım, şimdi çok, pişmanım senden, güzel yer, görmedim bilmem, trabzon benden, başka kimse, bilmez senin, güzelliğini trabzon, mis gibi, tertemiz havan, insanın aklını, başından fikrini,güzelliğinle alırsın, trabzon seni, çok özledim,Trabzon

Devrim Esmer Mersin...


İsimsiz

İbretle Âleme Nazar Eyledim

İbretle âleme nazar eyledim.
Dünyayı tersine dönerken gördüm
Gezdim gülşeninde zalım feleğin
Goncayı açmadan solarken gördüm

Karınca şaşırmış kış ile yazı
Çekirge dem çeker elinde sazı
Bülbülü dut yemiş çıkmaz avazı
Arıyı sahte bal yaparken gördüm

Diyar diyar gezdim tüm baştan başa
Canlar can derdiyle düşmüş telaşa
Kardeş kardeşiyle girmiş savaşa
Ümmet birbirini kırarken gördüm

Bir fidan devrilmiş sınır boyunda
Buruşuk bir resim kalmış elinde
Dağların ardında ücra köyünde
Annesi saçını yolarken gördüm

Yiğit, can verirken vatan aşkına
Hanesi yoksuldan dönmüş düşküne
Zengini çekilmiş sırça köşküne
Sonsuz servetini sayarken gördüm

Adalet toplanıp gitti buradan
Hukuksuzluk hukuk oldu sonradan
Yolsuzluk, cinayet artık sıradan
Hırsızı aleni soyarken gördüm

Sahtekâr görünür suret-i haktan
Zindanda can verir mazlum dayaktan
Müslüman kayıtsız bakar uzaktan
Dilsiz şeytanları susarken gördüm

Sükûti dertlenir kendi başına
Herkes bir yol tutmuş gider işine
Kimi masivanın düşmüş peşine
Hakikat yolundan saparken gördüm

İbretle :Ders alarak
Gülşen : Gül bahçesi
Felek :1. Gökyüzü. 2. Dünya, âlem. 3. Talih, baht, şans, kader.
Dem çekmek :(kuşlar) uzun ve güzel ezgiler çıkarmak. İçki içmek.
Avaz: Yüksek ses, nara
Canlar: İnsanlar.
Ümmet: Müslümanlar
Ücra : Çok uçta, kenarda veya uzakta bulunan.
Hane :Bir kimsenin veya ailenin içinde yaşadığı yer, konut
Yoksul: Maddi durumu düşük olan.
Düşkün: Geçim sıkıntısına düşmüş,çaresiz ,muhtaç.
Sırça köşk : Kendini toplumdan soyutlayan insanın, kendi içinde oluşturduğu dünya.
Aleni : Açık, ortada, meydanda, herkesin içinde yapılan.
Suret-i haktan görünmek: Kendisini iyi niyetli imiş gibi göstermek.Birinin iyiliği için çalışıyor görünmek.
Mâsivâ:İnsanı Allah'tan uzaklaştıran her şey
Hakikat yolu : İslam

İsimsiz

Cehennem'in Atesi

Cehennem'in atesi.
Bur dusse dunyaya.
Yakar gecer bizi.
Kalan olmaz hayatta.

Dunya'yi yakar gecer.
Yok edrr cehennem.
Gorseydiniz siz onu.
Kalkmazdiniz secdeden..!

İsimsiz

Bi̇lemedi̇n Ki̇ Şiiri