sıla bu şiiri cok seviyorumcok anlamlı bir şiir
Bin Bir Gece
Gurbetten gelmişim, yorgunum hancı!
Şuraya bir yatak ser yavaş yavaş...
Aman karanlığı görmesin gözüm!
Beyaz perdeleri, ger yavaş yavaş.
Sıla burcu burcu... ille ocağım!..
Çoluk çocuk hasretinde kucağım...
Sana her şeyimi anlatacağım,
Otur baş ucuma, sor yavaş yavaş.
Güç bela bir bilet aldım gişeden;
Yolculuk başladı Haydarpaşa'dan!
Hancı n'olur, elindeki şişeden,
Birkaç yudum daha ver yavaş yavaş!
Ben o gece, hem ağladım, hem içtim,
İki gün, diyardan diyara uçtum...
Kayseri yolundan, Niğde'yi geçtim;
Uzaktan göründü, Bor yavaş yavaş...
Garibim; her taraf bana yabancı,
Dertliyim; çekinme, doldur be hancı!
İlk önce kımıldar hafif bir sancı;
Ayrılık sonradan kor yavaş yavaş...
Bende bir resmi var, yarısı yırtık,
On yıldır evimin kapısı örtük!
Garip, bir de sarhoş oldu mu artık;
Bütün sırlarını der yavaş yavaş...
İşte hancı! ben, her zaman böyleyim,
Öteyi ne sen sor, ne ben söyleyim...
Kaldır artık, boş kadehi neyleyim,
Şu bizim hesabı, gör yavaş yavaş...
Bekir Sıtkı ERDOĞAN
SEVİLEN ŞİİRLER Şiirleri
Yazılan son 7 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 7 yorum yazılmış.
Benzer SEVİLEN ŞİİRLER Şiirleri:
Kanayan Bir Yara Gördüm Mü Yanar Ta Ciğerim
Kanayan bir yara gördüm mü yanar ta ciğerim
Onu dindirmek için kamçı yerim, çifte yerim!
Adam aldırmada geç git, diyemem aldırırım.
Çiğnerim, çiğnenirim, hakkı tutar kaldırırım
Zulmü alkışlayamam, zalimi asla sevemem;
Gelenin keyfi için geçmişe kalkıp sövemem.
Biri ecdadıma saldırdımı,hatta boğarım! ?
-Boğamazsın ki!
-Hiçolmazsa yanımdan kovarım.
Üçbuçuk soysuzun ardından zağarlık yapamam;
Hele hak namına haksızlığa ölsem tapamam.
Doğduğumdan beridir aşkım istiklale,
Bana hiç tasmalık etmiş değil altın lale!
Yumuşak başlı isem, kim dedi koyunum? ;
Kesilir belki, fakat çekmeye gelmez boyunum!
Kanayan bir yara gördüm mü yanar ta ciğerim
Onu dindirmek için kamçı yerim, çifte yerim!
Adam aldırmada geç git, diyemem aldırırım.
Çiğnerim, çiğnenirim, hakkı tutar kaldırırım
Zalimin hasmıyım amma severim mazlumu?
Mehmet Akif Ersoy
SEVİLEN ŞİİRLER
Geri Gelen Mektup (Hüseyin Nihal Atsız)
Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
Pervane olan kendini gizler mi hiç alevden?
Sen istedin ondan bu gönül zorla tutuştu.
Gün, senden ışık alsa da bir renge bürünse;
Ay, secde edip çehrene, yerlerde sürünse;
Her şey silinip kayboluyorken nazarımdan,
Yalnız o yeşil gözlerinin nuru görünse...
Ey sen ki kül ettin beni onmaz yakışınla,
Ey sen ki gönüller tutuşur her bakışınla!
Hançer gibi keskin ve çiçekler gibi ince
Çehren bana uğrunda ölüm hazzı verince
Gönlümdeki azgın devi rüzgarlara attım;
Gözlerle günah işlemenin zevkini tattım.
Gözler ki birer parçasıdır sende İlahın,
Gözler ki senin en katı zulmün ve silahın,
Vur şanlı silahınla gönül mülkü düzelsin;
Sen öldürüyorken de vururken de güzelsin!
Bir başka füsun fışkırıyor sanki yüzünden,
Bir yüz ki yapılmış dişi kaplanla hüzünden...
Hasret sana ey yirmi yılın taze baharı,
Vaslınla da dinmez yine bağrımdaki ağrı.
Dinmez! Gönülün, tapmanın, aşkın sesidir bu!
Dinmez! Ebedi özleyişin bestesidir bu!
Hasret çekerek uğruna ölmek de kolaydı,
Görmek seni ukbadan eğer mümkün olaydı.
Dünyayı boğup mahşere döndürse denizler,
Tek bendeki volkanları söndürse denizler!
Hala yaşıyor gizlenerek ruhuma 'Kaabil'
İmkanı bulunsaydı bütün ömre mukabil
Sırretmeye elden seni bir perde olurdum.
Toprak gibi her çiğnediğin yerde olurdum.
Mehtaplı yüzün Tanrı'yı kıskandırıyordur.
En hisli şiirden de örülmez bu güzellik.
Yaklaşması güç, senden uzaklaşması zordur;
Kalbin işidir, gözle görülmez bu güzellik...
Hüseyin Nihal Atsız
SEVİLEN ŞİİRLER
Benim,hiç sapanım,olmadı anne!
Ne,kuşları vurdum,
Ne,kimsenin camını kırdım...
Çok uslu,bir çocuk,değildim ama,
Seni,hiç kırmadım,hep boynumu kırdım.
Ben,hayatım boyunca,
Bir tek,kendimi vurdum!.
Suskun görünsem de,
Fırtınalı ve mağrurdum anne.
Bir,mızrak gibi,
Aynada,hep,dik durdum anne!
Ben,sana,hiçbir gün laf getirmedim,
Leke sürmedim.
Ama,göğsümü çok hırpaladım,
Kalbimi,çok yordum...
Ben,hayatım boyunca,
En çok,kendimi sordum!.
Benim,hiç sevgilim,olmadı anne,
Ne,bir yuva kurdum,
Ne,birgün şansım güldü...
Öpemeden,bir bebeğin gıdısını,
Tükendi,gitti çağım...
Kimi,yürekten sevdiysem,
Yüreğini,başkasına böldü...
Bir,muhabbet kuşum vardı,
O,da yalnızlıktan öldü...
Sen,beni hep,göğsünde,
Acılarla mı,soğurdun anne?
Yoksa,evlat diye,
Koca bir taş mı,doğurdun anne?
Eziyet değilim,zahmet değilim,
Musibet hiç değilim;
Bir,senin mi,balına sinek kondu,söylesene!
Doğurdunda beni,
Ne ile,yoğurdun anne?
Benim,hiç hayalim,olmadı anne...
Ne,seni rahat ettirdim,
Ne,kendim ettim rahat...
Bir,mutluluk fotoğrafı bile,çektirmedi bu hayat!
Kaybolmuş bir,anahtar kadar
Sahipsizim anne...
Ne,omzumda bir dost eli,
Ne,saçımda bir şefkat
Say ki,yollardan akan,
Şu faydasız,çamurdum anne...
Say ki,ıslanmaktım,üşümektim,
Say ki,yağmurdum anne!
Bunca yıldır,gözyaşını,
Hangi,denizlere sakladın?
Oyyyyy,ben öleyim
Sen,beni,ne diye doğurdun,anneeeee!
AD SOYAD:M.ŞEYHMUS ARAS
İL VE OKUL:MARDİN ABDULKADİR TUTAŞI İLKÖĞRETİM OKULU
SINIF VE NO:5/A - 39
YUSUF HAYALOĞLU'NUN ANISINA
SEVİLEN ŞİİRLER