Bir Gün Bitecek Misafirliğimiz! Şiiri

Yüreğindeki Kuraklık

Senin yüreğinde papatyalar yetişmez;
Nefes almaz,
susuz kalır,
yanar solar ansızın.
Taş duvar örmüş bedenin ruhuna ve tüm vücuduna.
Eşlik edemez bir başka ruha,
Ne barındıra bilir yanında
Ne yaşatabilir yokluğunda.

Nefretin o kadar birikmiş ki içinde,
Sevgiye yer kalmamış, bir zerresine bile.
Gülerken öfkeni kusuyor gözlerin,
Bakışın, sanki bir kurşun daha sıkıyor yetime.
Zorla, istemsizce ve kalben istemeden sanki.

Herkes bir adım mesafede oysa,
Sen istemedikçe, kimse yıkmaz duvarlarını.
Dedim ya sana; yüreğinde papatyalar yetişmez,
Susar, en çok bir yudum sevgiye susar.
Aşılmaz engeller koyma sevgiye...

Uğur Furuncu

Uğur FURUNCU

Özlenen

Bazen aşılamayacak yollar yorar insanı
Gözlerin daldığı hep o uzaklıklar
Kimi zaman yapayalnız bırakır
Anlamayanlar arasında insanı
Uçurum olur bazısına, gitsende kalamazsın
Beyazdır o yüzden kefende gelinlikte
Uzaktan bakarak anlayamazsın
Oysa insan iyidir, yalnızca kendince
Ateşi elinde saklayamazsın
Kime gitsen veyahut kimde kalsan
Eskimeyeni, eksilmeyeni ararsın
Görüldüğü gibi değildir hiçbir şey
Sevmediğini bilsen yine yüreğinden atamazsın
Kime bu korku?
Bilinmez karanlıklar...
İnsan böyle değil midir zaten?
Kiminin delisi, kiminin nefreti
Bazılarının isimleri akılda mecbur kalacak gibi
Sevmek ne güzel duygudur oysa
Pişmanlığı bile güzeldir anlayana
Yarın belki ölüm gelir ama,
Sen hayatını güzel kılanla yaşa....

Uğur Furuncu

Uğur FURUNCU

İlk Bakış

İlk gördüğün o an, anlarsın bazen
Gözlerindeki karanlıkta boğulacağını
Hiç tanımadan, anlarsın bazen
Kimseyi onun kadar, sevemeyecek oluşunu
Kelimeler kifayetsiz kalır, onu anlatmaya yetmez bazen
Gece karanlığına dalar gözlerin
Onun hayaliyle, bir olur yüreğin
Asıl aşk sarhoşluğunu, anlarsın o an
Cenneti merak bile etmezsin, o varken yanında
Gözlerinin kahvesi, alır götürür seni uzak diyarlara
Sesini, konuşmasını, kazırsın tek tek aklına
Bunun adıdır; nefes nefese, ömürlük sevda

Uğur Furuncu

Uğur FURUNCU