Anlamak seni.
Hayatla.
Önemlidir.
Bu güzel hayatı
Yaşamaya hakkın vardır.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Bir Telefon Hikâyesi
Telefon ediyorum.
Telefonu açıyor karşıdaki.
Cevap yok.
Saygısızlıkla.
Borazan mı dinletiyor diyorum kendi kendine.
Kendini tanıtıyor herhal olur ya insanlık hali.
İnsanın beceremediği şeylerde vardır.
Mesela.
Kızıl.
Onu dürtmüş olmasın sakın.
Adı devrim olan.
İnsanlık öyle değil böyle olur diyen.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Bülent TÜSEN Şiirleri:
Günahın Yolu Ayrılır Aldığı Zaman İçine
Karanlık iner ruhuma.
Günahın yolu ayrılır.
Aldığı zaman içine.
Sürer gider.
Tatlı bir sarhoşlukta.
Tanrı'nın Gözleri
Yüreğim hep seni aradı durdu.
Bir kaçışın,kaçırılmamış.
Kaçak rolüydü Tanrı'nın gözleri.
Çocuklar
Gece.
Gündüz.
Korku içinde.
Savaşlarda
arada kıyımın içinde kalan çocuklar.
Ekmek Şiiri
Ekmek pişiyorsun fırında.
Saçtan ayaklar.
Tutuyor mayalı ekmek hamuru ile dolu tepsileri.
Akarsu
Billursun.
Tatlısın.
Aynı Sularda
Gecedeyiz.
Aynı değil herkesin baktığı.
Yıllar öncesinden aynı sularda yüzüyor.
Gemiler.
Oy!
Oy benim.
Elleri hamur kokan anam.
Olmak
Gecede anlam.
Olmak gibi.
Yürüdüğün yoldasın.
Sen düşünürsün.
Ruh Halini Sorgulayan
Yüzünde gidip gelen.
Bir tebessüm.
Arayan yüzün.
Anlayan ve beklerken anlam vermek.
Tümden anlamak istediği.
İncitmeyen
Sever
Öper.
İncitmez sevdiğini.
Zenginle Yoksul
Kimi zengin rahat.
Kimi yoksul rahatsız.
Zenginde et bol.
Yoksulda sebze.
Tatminsiz
Ayna.
Geliyor.
Yüzüne.
Boyuyorum.
Boyuyorum.
Makyaj.
Tatminsiz renkler okuyor geceyi.
Kalem yol arkadaşım.
Daldılar
Ağaca tüneyen
kuşlar
ağacın gövdesinde
yuvalarında
bahar
esintisinde
daldılar.
Salıncaktaki
Ağacın dalında
rüzgarla
savrulur
bir o yana
bir bu yana.
Uyuşturan
Seni öpüyorum.
Tatsız bir elmanın izi.
Elimde değil.
Seni sevememem.
Kalan aşkımız değil.
Dudaklarımızın uğultusu.
Her ikimizi de uyuşturan.
Ah Gençliğimi Verdim Ben Sana
Az değil.
Ah.
Unuttun beni.
Görmüyordun
Şehre yağmur yağıyordu.
Hüzün çöküyordu.
Ve sen görmüyordun.
Dudak
Şehre bombalar düşüyordu.
Sen dudaklarını boyuyordun.
Ben kesiksiz ağlıyordum.
İnsanlar ölüyordu yüreğimin bir yerlerine gömüyorlardı.
Gül dokularını.
Gün yüzlerini.
O Ağaç
Yaprak
düşüyor.
Sessiz.
Kaçıncı sonbaharı gördü.
Kaç yaşında.
O.
Ağaç.
Canlı
Elele tutuna tutuna birbirine.
Yardım ederek.
Büyüyecek umutlarla yaşayan insan canlılar.
Yeşil
Ey yeşil gözlü dilber.
Ey yeşil sözlerin suyu.
Nesillerde.
Sessiz bade.
Al kuşağı.
Pembe gelinlik.
Yürekte
Patlayan bir yürek.
Bir geçiş.
Bir gün.
Yürekte.
Sevdalar.
Anlam
Dünler gerilere giden.
Bugün
Yarın beklenti.
İnsanın Yaşadığı
Dün
Bugün
Yarın.
Gün
Bugün
Yarın.
Yaşayan
Dünya yaşlı.
Yıllar ötesi.
Bugünüz.
Yaşayan.
Ne bildiklerimiz kadarız.
Ne de gördüklerimiz kadarız.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Neden, hep sıradan
insanların birbirlerinin
yaşamlarını konuşmaları
fikirler sunarak konuşmamaları
yeniliklere açılan düşünceler
üretmenin akıllarına gelmemesi beyinleriyle düşünmek istemezler
kullanmazlar beyinlerini
zor gelir düşünceye açmak ufuklarını
emek ister çünkü
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN