Eğitim Sitesi

Bir Yalnızlık Adamı Şiiri

Bir Yalnızlık Adamı

Rastlantı değildi.
Yanaştı, oturdu deniz kenarına.
O senki rüzgarın puslu gününde.
Bir İstanbul kokusu alıp götürdü.
Gözlerini.
Vapurlar çiçek kokusudur.
Sahil boyu gece ürküyordu.
Sokaklarda.
İnsan gülüşmeleri.
Yalnızlık.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Bülent TÜSEN Şiirleri:

Aldatır

Yüzünü güldürür gibi yapar.
Aldatır.
Şeytan dilsizdir.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

Savaş

Sunay Akın'a

Nereden bilebilirdim ki?
Savaş alanına girerken.
Bir kurşunla
vurulup bir daha annemi göremeyeceğimi.

Cüzdanımda saklardım.
Özlediğimde cebimden çıkardığım.
Gençliğinde
özlemle bakan.
En saf haliyle çektirdiği
gençlik fotoğrafını.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

Yalan

Attığı
yalanın
nereye varacağını
düşünmeksizin
konuşan.

Yolsuz
bedevidir
kendi
çöllerindeki
seraplardan
medet
uman.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

Bir Yalnızlık Adamı Şiiri