Bir Zalim Tanıdım Şiiri

Son Arzum

Nice yol tüketim virajlar aştım
Son durağım son arzum sensin
Deryalara daldım dağları aştım
Kimisi kalbimde kiracı duerdu
Sensin son arzum sen

Koşdurdu günlerce boşuna yoruldu
Vaz geçemem senden gelsede ölüm
Zikrimde değişti aşkın yapısı
İmzalı onaylı tapusu bende
Sensin son arzum sen

Aralandı artık vuslat kapısı
Rabim herşeyi önüme serdi
Agırmandır dedi lütfunu verdi
Bütün dileklerim lutufa erdi
Sensin son arzum sen

ERDEM İLHAN

Erdem İLHAN

Bir Zalim Tanıdım

Daldan dala sevdalara aşklara konan
Kendi yüreğinin nasıl attığını bilmeden
Parçaladığı yüreklerin kanına boğulan
Bir zalim tanıdım

Bildiği dorulardan köşe bucak kaçan
Kendi kurduğu çeresiz liğe sığınan
Acınacak haline hükümsüzce hahka ha atan
Tüm inaç ları hiçe sayan sonu olmayacak
Bir zalim tanıdım

Düzene uyup ruhuna yapma çiçekler takan
Ağustos böceklerini şarkıcı diye satan
Yağmur tanelerini gözyaşı diye yutur an
Kendinden başka kimseyi tanı mayam
Bir zalim tanıdım

Erdem İLHAN

İki Yüzlü İnsanlar

Yüzsüz insana çatmayı gör dost her zaman yanında olan
Değildir sakın sırrını verme dost dediğin iki yüzlü
Yanar döner insanlar. insanı insandan ayırmak
Sen değer verirsin o kazar kuyunu sen güvenirsin
O kurar pusuyu iki yüzlü yanar döner insanlar.
Duygu simsarıdır hep yalan dolan tanrının cebinden şeytanı
Çalan gözüne bakarken söylüyor yalan suyuna gidersen
Senden iyisi yoktur iblis hep kandırır sahte yüzlerle dostu
Dosta çatar yalan sözlerle kandırır yakar yalan dolan hile
Öze bulaşır senden alır sözü düşmana taşır en acıtan
Yerden yaranı kaşır iki yüzlü yanar döner insanlar.
Kral kalpağını koymuş başına takılmış gidiyor çıkar peşin
Doğru olanlar hiç gelmez işine iki yüzlü yanar döner insanlar
Erdem derki gör iki gözüm fesatlık soysuzluk kanatır özümü
Nasıl gülsün gayrı dünyada yüzüm iki yüzlü insanlar

ERDEM İLHAN

Erdem İLHAN