Bu Kibir Gurur Ne Diye?
Söyler Yûnus aşk ile,
Dinler mü’min ibret ile;
Bu kibir gurur ne diye?
Seni yarattı Ehad,
Hikmetle donattı Samed;
Bu kibir gurur ne diye?
Eller mi gözler mi senin?
Ayak mı kulak mı senin?
Bu kibir gurur ne diye?
Mal, mülk ne varsa emanet,
İmandadır tüm selamet;
Bu kibir gurur ne diye?
Ne var ki sahip olduğun,
Bak gül misali soldun;
Bu kibir gurur ne diye?
Rabbimizden güzel kelam,
Şâir’ül İslâm’dan selam;
Bu kibir gurur ne diye?
Sofralar sermiş önüne,
Perde mi indi gözüne?
Bu kibir gurur ne diye?
Bak şu kırmızı güle!
Aşkla dolu bülbüle,
Bu kibir gurur ne diye?
Aldanma makam mevkiye,
Kalmaz hiçbirimize;
Bu kibir gurur ne diye?
Bu nimetler hediye,
Rabbimizden bizlere;
Bu kibir gurur ne diye?
Aldandın, gafletle doldun,
Haramlara köle oldun;
Bu kibir gurur ne diye?
Zikirden yüz çevirdin,
Kendini neye çevirdin?
Bu kibir gurur ne diye?
Vahdeti unutup da,
Kesrete dalıp boğulma!
Bu kibir gurur ne diye?
Ellerini kime açtın?
Sen duadan niye kaçtın?
Bu kibir gurur ne diye?
Ağaçtaki yapraklar,
Ellerini Hakk’a açar;
Bu kibir gurur ne diye?
Yalan, yanlış ve hile,
Gıybet, iftira ile;
Bu kibir gurur ne diye?
Sözün özünden olmalı,
Özün sözünle dolmalı;
Bu kibir gurur ne diye?
Defterini doldurdun,
Biter dünya yolculuğun;
Bu kibir gurur ne diye?
Sandın ebediyim diye,
İsyan ettin Ebedi’ye;
Bu kibir gurur ne diye?
Kulak vermedin Resûl’e,
Ermem mi dedin vusûle?
Bu kibir gurur ne diye?
Rükûya hiç yaklaşmadın,
Secde ile ulaşmadın;
Bu kibir gurur ne diye?
Bilenle bilmeyen bir mi?
Hiç diriyle ölü bir mi?
Bu kibir gurur ne diye?
Verdin ellerin ile,
En yakınlarını kabre;
Bu kibir gurur ne diye?
Sevgili’ye, Sevgili’ye...
Dönüşümüz Rabbimize;
Bu kibir gurur ne diye?
Geldin bir damla su ile,
Gidişin bir tohum ile;
Bu kibir gurur ne diye?
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Aşk Kokarım Güller Gibi
Bazen susarım çöller gibi,
Aşk kokarım güller gibi.
Bazen anarım bülbül gibi,
Aşk kokarım güller gibi.
Bazen yanarım alev alev,
Aşk kokarım güller gibi.
Bazen susarım dilsiz gibi,
Aşk kokarım güller gibi.
Bazen çağlarım sular gibi,
Aşk kokarım güller gibi.
Bazen eserim rüzgâr gibi,
Aşk kokarım güller gibi.
Bazen ağlarım bulut gibi,
Aşk kokarım güller gibi.
Bazen yağarım yağmur gibi,
Aşk kokarım güller gibi.
Dolarım, taşarım göller gibi,
Aşk kokarım güller gibi.
Bazen uçarım kuşlar gibi,
Aşk kokarım güller gibi.
Bazen olurum ayyaş gibi,
Aşk kokarım güller gibi.
Bazen dönerim dünya gibi,
Aşk kokarım güller gibi.
Her dem mecnun misaliyim,
Aşk kokarım güller gibi.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Fark Etmez Payımızda Yazan
Ey menfî milliyet hastalığına kapılmış gâfil insan!
Mîzanı kaybetmemeli lisan,
Biz önce Müslüman’ız,
Sonra Türk’üz.
Biz önce Müslüman’ız,
Sonra Kürt’üz.
Biz önce Müslüman’ız,
Sonra Arab’ız, Fars’ız, Çerkez’iz, Laz’ız...
Fark etmez payımızda yazan,
Zîra, ortak paydamız İslam.
Bu şuurla yaşamalı Müslüman.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Her Şeyim Sen'sin
Andığım, yandığım
Hecemsin, dizemsin
Beyitim, şiirim
Her şeyim Sen’sin,
Her şeyim Allah.
Dilimde tesbihim,
Tesbihimde ismin,
İsminde hikmetim,
Her şeyim Sen’sin,
Her şeyim Allah.
Döner dururum,
Tefekkür huzurum,
Yolunda kulunum,
Her şeyim Sen’sin,
Her şeyim Allah.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
