Anneme
İklimlere verdim sevdamı.
Sular gül oldu.
Aktı.
Gönüllerden.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Buğday Ve İnsan
Yüzyılların buğdayıdır öğütülmüş.
Nesillerin topraklardan yaşattığı.
Yürür, iz iz.
İnsan, öğütülmüş zaman çarkına vurulmuş.
Beklediği,buğday.
Ona göredir.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Bülent TÜSEN Şiirleri:
Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 158
Koy
Ne olur bana iş demeyin.
Yoruldum.
Koyunlara saman koy.
Koyunlara ot koy.
Koyunlara yem koy.
Koyunlara küspe koy.
Koy babam koy.
Bülent Tüsen
Sıkılmışım
Sıkıntılar deryasında
Sıkılmışım
Bülent Tüsen
Biraz
Bana biraz mutluluk
Sıkıntılardan uzak
Yaşamın tadını alabileceğim
Biraz umut
Biraz sevmek
Biraz sarılmak
Biraz güzellik
Biraz merhamet
Biraz güne güzel bakış
Bülent Tüsen
Değil
Sularda bakan yüz bizim değil.
Koşan ayaklar bizim değil.
Bülent Tüsen
Suçumuz Ne
Anlatılanlar soğuk.
Aynı tekrarlardan ibaret programlar.
Anlatılanlar bizden değil.
Anlatılanlar cehaletin içinden
gelenler.
Bizim suçumuz ne tutsağız onlara.
Bülent Tüsen
Olma
Kanalın olmak istemiyorum
Benim kanalı olma
Bülent Tüsen
İzlettirme
Zorla bana kendini izlettirme
Bülent Tüsen
Değilim
Senin reklamını izlemek zorunda değilim
Bülent Tüsen
Kalkma
Zorla kendi siyasi yaşamını bana dayatmaya kalkma
Bülent Tüsen
Duyduğumda
Annemle babamın sesini duyduğumda
Bir telaş kaplıyor yüreğimi
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Sokaklar sakin.
Ve ben yalnız.
Ve ben.
Ve ben.
Ve ben.
Hep yalnız.
Yalnızlık gözlerim olmuş.
Kırık bir kanadı tamir ediyorum.
İklimler.
Yapraklar dökülüyor.
Sonbahar.
Arsız bir kelime gözlerimden akan yaşlarımsın.
Islak plastik bir kutu sensizlik.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN