Bülent'in fakir dünyası
Küçükken gezerdik bisikletle.
İkimiz.
Dünya küçüktü o zaman.
Pedalların etrafında.
Dönerdi tekerlekler.
Fakir hissederdim kendimi.
Çocuk ruhum özgürdür.
Şimdi öğrendim yazarken.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 152
Koyunlarım
Akşam güneşin sarı ışıkları altında
Olmuşda bitmiş hatıraları canlandırırken
Koyunlarım hatıralarda otluyor
Bülent Tüsen
Olduğu Gibi
Binlerce can çocuğa
Binlerce insana
Ateşten ölüm kusan silahları
Kullananlar
Verenler
Dünyanın insanlarının savaştırıldığı her yerinde
Filistin'de de olduğu gibi
Bülent Tüsen
Bitmeyen
Yokluklar denizindeyim
Bitmeyen
Bülent Tüsen
İsimsiz
Yaradılıştan getirilen
Ne kadar çok ölü
Ne kadar çok ölüm
Durmadan çoğalan yaşam
Ne kadar çok yüz
Ne kadar çok yüzlü
Durmadan bakan yaşam
Ne kadar çok ağız
Ne kadar çok ağızlı
Durmadan konuşan yaşamlı
Ne kadar çok beyin
Ne kadar çok beyinle
Durmadan yaşama düşünen
Düşündükçe sonu olmayan
Bülent Tüsen
Götürüyor
Yine akşama akşam oluyor
Çoban koyunları eve götürüyor
Bülent Tüsen
Hep Öğreteceksin
Anladık hayat her yerde
Her yılda
Hep öğreteceksin
Bülent Tüsen
Hayattı
Hep sevdik dedik.
Aşık olduk dedik.
Hayattı sevdiren.
Yaşatan.
Bülent Tüsen
Değiller
Doğayı yakıyorlar azizim
Onlar kendilerini beslediğiniz farkında değiller
Hayattan değiller
Bülent Tüsen
Ses
Hayata zorundalığın zavalılığı
Gibi bakan içten gelen ses
Bülent Tüsen
Bilimiyorum
Dışarıda yağmur yağıyor
Beynimin içi vıcık vıcık
Bilmiyorum neden?
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Bülent TÜSEN Şiirleri:
Güneşi yazacağız.
Çiçeğin yüzünde.
Altın harflerle.
Sevginin kalbine.
Sırtında hırka.
Gül dalda.
Gönül hırkamız.
Yağmur uzakta.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Öpmek isterdim.
Canlı kalbinden.
Açık açık sevmek bu olsa gerek.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN