Eğitim Sitesi

Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 182 Şiiri

Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 182

Kişiliksiz
Bahçemize izinsiz girmişsin diyorum adama
O bana diyor ki ima ediyorsun

Bülent Tüsen


Mıyım?
Tüm halkınız mıyım?
Çıkarınız olduğunda ayrı durduğunuz.

Bülent Tüsen


Geçtiler
Ne zordu
Koyunlar, kuzular
Hastalıktan geçtiler

Bülent Tüsen


Ve Biz
Ve biz insanlar.
Yaşam mücadelesi denilen işlerin içindeyiz.
Birbirimizi biliriz.

Bülent Tüsen


Anlamsızlık
Tozutmuşum artık
Baktığım her yer
Anlamsızlık

Bülent Tüsen


Her Neyse
Anlamsız her şey
Sen, o, bu, şu
Her neyse

Bülent Tüsen


Bu mu?
Ne biçim bir yaşam sunmuşsunuz bana
Ölmüş ve bitkin
Tanrım
Yaşam umudunuz bu mu?
Bana sunacağınız.

Bülent Tüsen


Zavallılar
Zavallı insanlar birbiriyle kavga eden zavallılar
Birbirini aldatmayı marifet zanneden zavallılar

Bülent Tüsen


Olman Gerekiyor
Ne kadermişsin
Durmadan ölen koyunların
Kuzuların hesabını veremezsin
Zaten yaşamın hesabını da veremezin
Çünkü kadersin
Olman gerekiyor

Bülent Tüsen


Vurulmuştur
Baskı altında hissediyorsan kendini kendi ülkende.
Özgürlüğüne zincir vurulmuştur.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Bülent TÜSEN Şiirleri:

Akan

Ağaçlar altında.
Bir gece gibi gözlerim.
Yosun taşlarım.
Kül dudaklarım.

Çay ekerim.
Tarlalar sararıp solmuş.
Simsiyah dallarından.
Zift akar.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

Kaldı

Savaşlar dünyanın merkezi sandılar.

Yaşadıklarınla kaldı.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

O Çok Sevmek

Sarılmak.
O çok sevmek.
O gözgöze gelmek.
Çocuklarla sevişirdi bakışları çocukların.
Panayırlar.
Sevenin, sev dediği.
Yok artık.
Çocukluktanmış.
O kalanlar.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 182 Şiiri