Düştü eline yaprağın sesi.
Geldi diline gördüğün dudak.
Yıkıldı saraylar.
Çevreler oldu bin harap.
Gözlerin baktığı yollarda savaşlardan acılarla gelenlerden ızdırap.
Bin bir sesle düzüldü yollara yakarışlar.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 182
Kişiliksiz
Bahçemize izinsiz girmişsin diyorum adama
O bana diyor ki ima ediyorsun
Bülent Tüsen
Mıyım?
Tüm halkınız mıyım?
Çıkarınız olduğunda ayrı durduğunuz.
Bülent Tüsen
Geçtiler
Ne zordu
Koyunlar, kuzular
Hastalıktan geçtiler
Bülent Tüsen
Ve Biz
Ve biz insanlar.
Yaşam mücadelesi denilen işlerin içindeyiz.
Birbirimizi biliriz.
Bülent Tüsen
Anlamsızlık
Tozutmuşum artık
Baktığım her yer
Anlamsızlık
Bülent Tüsen
Her Neyse
Anlamsız her şey
Sen, o, bu, şu
Her neyse
Bülent Tüsen
Bu mu?
Ne biçim bir yaşam sunmuşsunuz bana
Ölmüş ve bitkin
Tanrım
Yaşam umudunuz bu mu?
Bana sunacağınız.
Bülent Tüsen
Zavallılar
Zavallı insanlar birbiriyle kavga eden zavallılar
Birbirini aldatmayı marifet zanneden zavallılar
Bülent Tüsen
Olman Gerekiyor
Ne kadermişsin
Durmadan ölen koyunların
Kuzuların hesabını veremezsin
Zaten yaşamın hesabını da veremezin
Çünkü kadersin
Olman gerekiyor
Bülent Tüsen
Vurulmuştur
Baskı altında hissediyorsan kendini kendi ülkende.
Özgürlüğüne zincir vurulmuştur.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Bülent TÜSEN Şiirleri:
Orada kimsesiz çocuklar var.
Gidip, sevemesekde.
O çocuklar bizim çocuklarımızdır.
Orada kimsesiz yaşlılar var.
Gidip,göremesekde.
O yaşlılar bizim yaşlılarımızdır.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN