Bulutlar
Hep
Yar
Kokuyor.
Nice
Nice
Çocuklar
Geçti
Sevdalardan.
İnsanlar
Hep
Dilimizi
Konuşuyor.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Her An
Kalbim tekledi.
Cami yanından geçerken ölümü gördüm.
Öpülecek Olan
Kucağımda temiz bir kedi tazim gülü öpülecek olan.
Plağın sürülü dağılan ses.
Yakılan türkü.
Değdiği.
Aslında
Ne kadar cahiliz aslında.
Cahil olmadığımızı göstermeye çabalarız.
Gelin
Beşikten
Ninniyle
Gelin
Oldun.
Söyleme Oğul
Hep ben diyenler.
Hep ben.
Sen öyle söyleme oğul.
İstanbul Aynadan
Doğruluyorum.
Aynaya bakıyorum.
Aynadan geçen İstanbul.
Gibi
Yağmur damlası gibi.
Umut,ümit sana olan aşkım.
Her Yerim
Sevdiğinde beni.
Yağmur kokuyor.
Her yerim.
Doğan
Ve bir kader doğan.
Kadere değiyor eller.
Çepeçevre
Silince,değince gözlerim gözlerine.
Bir ufuk oluyor çepeçevre.
Durmayan
Zarlarda,yollarda beşikler.
Çocuklar ve yıkılmaz yağmurlar.
Aynı bedende durmaz,çocuklar.
Ümit
Yaprak yaprak.
Dökülüyor.
Yerlere.
Yaprak yaprak.
Ümit bekliyorken.
Gözlerimde.
Yetiştiğim
İstanbul, heyecanım.
Bekleyişim.
Sevmelerin.
Ne de güzel.
Haykıran bir gül gibi.
Yetiştiğim apartmanlar.
İstanbul
İstanbul canım İstanbul.
Vapurları gittikçe geldikçe.
Yaşayan şehir.
Gözlerinde
Ses tellerim aşkı
heceliyor.
Gözlerinde.
Kromatik
Kromatik bir gene astım
gözlerini.
Dalın rengi mavi.
Hep
Nede mutlu insanlar.
Yarından haber yok.
Bir gün bitecek bu günler.
Fasılasız.
Hep mutlu olsun insanlar.
Bekliyorum
Bekliyorum.
Bulutlar gibi.
Gençliğimi.
Özledim
Özledim sizi.
Özledim gençliğimi.
Bir Gencin Öptüğü
Öpüyorum.
Mektubunun her satırını.
Bir Gencin Söyledikleri
Sen sevgi dolu.
Pişmanlık dolu.
Sevgilim.
Bir Gence
Yapraksın dolu dolu gözlerin.
Daldan düşen.
Koşuşturan bir yaprak rüzgardan rüzgara.
Yeni yeni gözlerin açılıyor hayata.
Hayat
İçinde bir zamanın.
Gidiyorum.
Hiç bilmeden.
Sonu sessiz bir aynanın.
Arkasını.
Görmede.
Acı Bir Gülüş
Yalnızlık.
Acı bir gülüş.
Yapayalnız
Önder'e
Bıraktın beni.
Yapayalnız.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bulutlar
Hep
Yar
Kokuyor.
Nice
Nice
Çocuklar
Geçti
Sevdalardan.
İnsanlar
Hep
Dilimizi
Konuşuyor.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Köşe
Yıldızların parladığı köşesin.
Kuruyor
Kuruyor saçlarını attığın mevsim.
Ses
Sessiz bir sesim.
Sesimle.
Ayla
İçimin eski üzgünlüğü.
Geceler ayda.
Gül
Güle konuyorum.
Kırmızı.
Kanıyor gözü.
Susuz,soğuk.
Haklısın
Haklısın aldatırsam seni.
Sen sevilmek istiyorsun.
Yalnızca sen sevilmelisin.
Sen sevilirken.
İnsanca
Sıra sıra işçiler.
Dizilmişler kol kola.
Hakkımız diyorlar.
İnsanca.
Yaşamak.
İşçi Haklı
İşçi haklı.
İşçinin alın teri.
İstediği.
Hakkı.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Şairin kendini anlatamadığı Türkiye.
Böyle bir hayalimiz yoktu bizim.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN