Eğitim Sitesi

Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 23 Şiiri

Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 23

Çayını Karıştırıyor
Çayını karıştırıyor.
Bir durumu anlatıyor.
Bir durumu anlamakta.
Sürüyor günlerin muhasebesi.


Çocuk
Oyuncak
vitrinlerine
bakar
çocuk
vitrinin
önünden her geçişinde.
Bir
eli annesinin elinde.


Ayna
Elmaların
sesi
geliyor
gözlerinden
taylar
yemiş
kokuyor
ferah
bir
dala
konuyor
ay
merağın
dalı
kaplanan
ayna.


Kuşların Gülünü
Dans ediyor kelebekler.
Kuşların gülünü.


Çocuk Sesleri
Çocuk sesleri.
İpek sesli.
Gümüş balıkları.
Çiçeklerde yüzer.
Bekleyişlerden.
Oyunlar çıkaran.
Yaprak tazeleri.


Geceler
Gecelerde saatler.
Zamanlar geçe geçe.


Gecelerde
Gecelerde çocuk bakışları.
Işıklı aydınlık.


Uyku
Gece uçuyor bizimle.
Biz uyudukça.
Uyur çiçekler de.
Aynada tren yollarından geçer yeşil ovalardan.


Güneşin Altında
Güneşin altında kedileri gören
çocuk.
Onlara yiyecek verir.
Sevinir yanyana ne güzel der.
Uyuyorlar.


Takım Giyen
Düğmemde
duran
güneşsin.

Pantolonumda
parlayan.


Gül Tarlasına Dağılan
Gül tarlasına dağılan çocuklar.
Yaprak yaprak.
Gülüyor.


Gözlerini
Bülent'e

Öpüpde saçlarını önüne koy!
Çiçekler,çimenler,güller yoklar gözlerini.


Kimleri Bekler?
Suya inmiş çiçekler.
Suda kimleri bekler?


Sen
Gözlerin nasıl görünür bilirmisin?
Tatlı tatlı bakarken sen!


Uzun Uzun
Neler yapıyorlardı çiftçiler
tarlalarda.
Uzun uzun anlat.


Kalem
Çocuklar yaprakları
köklerine
bağlı
gövdede
ayakta
duran
kalemden
ağacın.


Usul Usul
Çocukluğuma

Güneş usul usul
yalnızlık.


Kalbini
Kalbini görmek kadar.
Güzelsin.


Kandırır
Kandırır.
Kendine.
Değiştikçe gözlerindeki bakışlar.


Sokakta
Sevdiğim
Bir
Gülsün
Sokakta
Açmaya
Çalışan.


Dallarda
Dallarda açıyor.
Kitapta.
Çiçekler.


Seviyormuş
Seviyormuş öyle diyor.
Uzun uzun anlatıyor.


Kumru
Gelincik
tarlasında
eşini
kaybetmiş
kumrudur.

Ailesi olmadan çocuk!


Çer Şiiri
Aynada.
Yüzün.
Kaldığımız.
Anılar.
Yüzüm.


Yıkıyorum
Yıkıyorum kırılmış kalbinin sokaklarını.
Ellerine.
Bakan sokak bekçisinin gözlerinde.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Bülent TÜSEN Şiirleri:

Sır

Sırdı.
Dünya sırlarla doluydu.
Sırlarla dönen.



Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 78

Tünüyor
Aklımıza tünüyor kimileri.
Dünya onunmuş gibi.

Bak
Aynaya bak.
Kirin var.
Görebiliyor musun?

Koşuşlar
Bahçede kuşlar.
Sarılır uçlar.
Sarılır koşuşlar.
Sarılır tenler.

Şimşek
Sen insanı saramazsın.
Gövden soğuk yıldırımlarla yüklü.

Bülent Tüsen
İsteme ne bir ümit.
Ne de bir beklenti.
Gözlerin umudunu.
Yitirmesin.

Tuhaf
Tuhaf bir insanlık var.
Tuhaf bir tuhaflıkla örtülü.
Tuhaf bir yalnızlık.
Tuhaf bir fakirlik.

Sığmaz
Sığmaz dünya.
Sana.

Ne Sandın?
Ne sandın yaşamı?
Çok mu basit sandın?

Hepsi Boş
Ne zorum vardı.
Seninle karşılaştım.

Kayıp
Kayıp gibisin.
Yollardasın.
Yoklardasın.

Bekçisiz
Sessiz atlar ülkesinin.
Bekçisiz.
Yalnızı.

Sarmıştı
Şehri mafya sarmıştı.
Gözlerini kurtlar.
Bağlamıştı.

Ateş Dumanı
İnsanı hayattan bıktıranlar.
Gözlerin ateş dumanı.

İnecek
Tren durdu.
İnecek.
Hayatımda gördüklerim.
Yaşamına gidecek.
Her biri.

Oyuncak
Ne oyuncaklar gördü.
Oynadı.
Ne hayallerle büyüdü.

Ne oyuncaklar göremedi.
Oynayamadı.
Ne hayaller kuramadı.

Bir Umuttu Yalnızlık
Narman'a

Bir umut gibi çöktü dağlara yalnızlık.
Bir umuttu yalnızlık.

Şehir
Aklımızda deriden.
Geçişler.
Aklımıza inen.
Şehir.

Yücelttiğim
Bulutlar nemli.
Yüzün gibi.
Yıldızlar.
Büyür.
Saçlarında.

Erken Değildir
Zamanı geldiyse.
Sevmek için.
Erken değildir.

Hürriyet
Hürriyet.
İşçinin bileklerinde.
Yüreğinde.
Ayaklarında.
Omuzunda.
Sırtında.
Kollarında.
Bacaklarında.
Kafasında.
Ellerinde.
Gözlerinde.
Hürriyet işçinin.
Burun deliklerinde.
Kulaklarında.

Hürriyete Koşar
İşçiler.
Yaptıkları işler.
İnsan tarafından.
Hesaplanamayan.
Emekleriyle yoğurulmuşlar.
Hürriyet.
Hürriyete koşar.
Temiz eller.

Nicedir
Nicedir, gümüşlere bezenmiş.
Gümüş tayflardan.
Geçtiğim elmas parçaları.
Dudaklarından dökülür.

Kuş muydum
Kuş muydum da?
Kuşun altında geleceğimi aradım.

Uçurum Var
Uçurum var.
İnsanlarla aramda.
İstesem de dünyam açılmıyor.
Onlara.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

Kuma

Çocuğum olmuyordu.
Kuma oldun benim yerime.
Biraz olsun sularını serptin evimize.
Ağlıyordum oysa susarak ardından.
Sessiz gelenlerin.
Nereden bilebilirdim ki?
Çocuğumun olamayacağını.
Dünyam bildiğim evimde.


Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 23 Şiiri