Hasret Yüklü
Sen bana hasret.
Ben sana hasret.
Mumun
Mumun ışığı içinde.
Halılar,kilimler,yorganlar.
Köylüler ve Nazım.
Köy evinde.
Toplanmışız
Toplanmışız.
Şuara.
Uzak
Gönül çekmiş perdelerini.
Ardından bakıyor.
Gönül uzak bir rüyada.
Olmaz
Hikmete sual olmaz.
Senin Alametinim
Bir alamet aklım.
Senin alametinim.
Rüyalarda bir dal.
Efsane
Yetkin Zaimoğlu'na
Dağılırsın sana çocuklar gibi.
Sarılırım efsane gözlerine.
Aklımızın Türküleri
Aklımızın türküleri.
Gözlerimizin dağlarla.
Dağ olup.
Güneşlerle yıkandığı.
Yerlere konduğu.
Sevdalarımızın ilmek ilmek.
Yüreğimize nakış ettiği.
Yaprak
Yaprak yapraktır.
Düşer.
Bir
yeşilin
ağırlığını.
Anlam
Gözler bakıyor nesneye.
Bu ne diye soruyor beyin.
Anlamlandırıyor.
Soru
Sevmek.
Ölçülmez.
Bilinmez.
Bana.
Beni ne kadar seviyorsun?
Diye soruyorsun.
Baston
Tutunarak yürür
dostudur
dedemin
her gün
yanından
ayırmadığı
yaşlanan
bastonu.
İçimde
Kırılmış çocukluğum.
Sular gibi.
Kaybolmuşum sulara.
Akmışım.
Güneşin sessiz çocuğu.
Su akmış.
İçimde doğmuş sular.
Her Gece
Bir daha hiç görmeyecekmiş gibi.
O kızgınlıkla arkana bile bakmadan bıraktın iki yaşlı gözü.
Bilmiyordun oysa geride kalan ipek kazağınla.
Her gece uyuyup yattığımı.
Savaş
Nereden bilebilirdimki?
Savaş alanına giderken.
Bir daha sevdiğimi göremeyeceğimi.
O son bakışımı özlerken.
Kazağımı hâlâ elbise dolabında beni saklar gibi saklarken.
Sonrada
Hayat belirli biten süre.
Devam eder.
Sen bu dünyadan göçüp gittikten sonrada.
Hiçbir Bebek Bilmez
Hiçbir bebek bilmez.
Neden doğduğunu.
Neye doğduğunu.
Bebekler vatanını bilmez.
Barış
Sahnede güvercinler.
Konuyor.
Barış sahnesi oynanıyor.
Sıcak bir insan kanı olan.
Gül Bırakır
Hangi gülü kovalarsın?
O kaçtıkça,kokusu gül bırakır ardına...
Çocukluğuma
Eklenir mi insan insana?
Eklenir mi kalp kalbe?
Eklenir mi gül?
Çocukluğuma...
Biz Zamanlar
Ben çekingen.
Ve sessizlik.
İçine inen.
Zamanı geldiğinde.
Konuşan.
Çocuktum.
Hasret
Hasret kokuyor her yerim.
Konuşamıyorum.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
İçeri girdim.
Baktım.
Masa lambası altındaki.
Yazaduran bana baktı.
Ölümler, savaşlar, darbeler.
Perdeyi açtım.
Sokağın.
Sol tarafına baktım.
Sonra sağ tarafına baktım.
Sokaklarda koşan bir tarihin içinden geçenlerle.
Yürüyorduk bugünlere.
Bir lamba gibi çırpıda açılıverdim.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Sevmek.
O sarılmak.
Hissetmek.
O göğüste büyüyen sevmek.
Sevdikçe artan sevmek.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Güzelliğin değil ki.
İnsanı insan yapan.
Sen de biliyorsun belki.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN