Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 63 Şiiri

Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 63

Gülde
Yaklaş güneşe, güle, güne,suya.
Gülün aktığı kan.
Bakar birbirini.
Gülde.

Susuşundansın
Akisin de bir gecenin
Ardıma durduğu.
Sessiz,hiç gece.
Yaşamakların susuşundansın.

İnsandan Olan
Hakkı için
insanın.
Hayatın içindeki.
İnsanca.
Verilen.
Kavgalar.

Yelkenler Açılmaya Başlar
Yaklaştıkça gece.
Ev halkı uykuya doğru.
Yavaş yavaş yaklaşır.
Birer birer.
Evin değişen yerlerinde uykuya doğru yelkenler açılmaya başlar.

Umut Ettiğin Yaşamakları İstiyorsun
Sağın,solun, önün,arkan sobe.
Saklanmaya ebe.
Önünde yeni aşk.
Arkanda eski aşk.
Sağın, solun belli belirsiz.
Beklentiler denizine açılmış insanlar önün sıra umut ettiğin yaşamakları istiyorsun.

Çember
Demirden çemberi.
Çevirir oynardım.
Çocukken.

Demirden sopasıyla yönetirdim.
Üstünden.

Hatırlamam
Hatırlayamam.
Ölüm seni.
Seninle yaşamadım ki.
Hafızam.
Hatırlamaz.

Geçip Gider
Ev, iş, geçim derdi.
Geçip gider dünya.
İnsan bu ya.
Beklemez.

Şairlere
Şairler.
Selam olsun sizlere.
Kalemlerinizden öğrendim.
Şiiri.
Hepinize minnettarım.
Sayenizde.
Öğrendim insanın derdini.

Tutsaklık
Dallarda yapraklar.
Dallarda özlemin.

Gözlerin
Kurumuş ağaç gibi.
Yalnızın adı gözlerin.

Bulutlar
Esmeyin kalbime bulutlar.
Esmeyin kalbimi.

Leylekler
Leylekler göğü dönüyor.
İlkbahar başlarında.

Yere Seriyor
Yapraklar döküldü.
Yalnızlığını yerlere seriyor insanın.

Bez Bebek
Bezden bir bebeklik.
Doğum beklentiyi.
Doğuruyordu.
Masum kızın düşleri.

Sinemadan
Rollerin yaprağın keskini.
Bir aşkın tasavvuruydun sen.
Beklenilmeyen tasası.
Kavruk bir dilin yaktığı.
Kavruk bir sevgilinin dilinin yandığı.

Ekmek ve Gül
Ekmek ve gül.
Elinle sunduğun.

Batarken
Güneşe dön yüzünü.
Kızıl sulara.
Batarken.

Gelincik
Çocukluğum

Bir gelincik.
Kıpkırdığın.

Mürekkep
Şarkılar söylenir dillerde.
Mürekkep damlar.
Dile.

Tatsız
Yüreğin yerinde.
Bazı.
Müzikler tatsız.
21.yüzyılda.

Bir Şey Düşünemez İnsan
Bomboş boşlukta kaybolduğu dünya.
Bir şey düşünemez insan.

Uzaklara
Eski geceler.
Kaçıyor.
Uzaklara.

Kendini
Sen olsan.
Aynanın karşısında gördüğün.
Sara bilir miydin?
Kendini.

Düzen
Zamanla yürüyor.
Yaşamak.

En İnce
Yaprağın en ince dalıdır.
Gönlün.

Ne İş Yapıyorsun?
Ne haber.
İş, ne iş yapıyorsun?
Diye sorar arkadaş.

Hasret
Sulara dönük.
Bir yaseminin.
Elleri.

Sulara.
Hasret.

Gece
Gece kokuyorsun.
Gece.

Bekleyen
Yaprak yaprak rüzgarla geçmek, gülmek.
Çocukların sesinde, trenlerin.
Cıvıl cıvıl konuştuğu.
Geceyi bekleyen gülüşler dolusu haykırışları.

Tatlıma
Sevmek istedim.
Gözlerini.

Ne Bekliyorsun?
Hayatına dair değiştirdiğin bir şey yok.
Ne bekliyorsun?

Matem
Dilimde matemi gülü.
Sularla dururum.
Yazı.

Bekler
Koltuğunun altında durur kitaplar.
Kütüphane dönüşü.
Yazar, okumayı bekler gözlerin.

Hakkım
Silahsız.
Çıkarsız.
Barış dolu.
Bir dünyada.
Yaşamak.
Hakkım.

Davet
Gün, güneş açmış.
Ağaçların yaprakları.
Işıl ışıl.
Yaşamaya davet ediyor.

Tanımıyorum
Eşyayı tanımıyorum.
Tanrısız.

Çok Şükür
Çok şükür.
Tanrı var.

Geldiğinde
Tanrı geldiğinde.
Mutlu bir dünyayım.

Neredesin?
Boşluktayım sanki.
Tanrım.
Neredesin?

Ona Hediye Aldığı Vakit
Kırmızı kalbi ve sevgisini verdi.
Ona hediye aldığı vakit.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN Şiirleri