Çal Da Kurtul
Sonu gelmeyen hatalarından
Eğilmez başın gururundan
Gece gördüğün rüyalarından
Bir kez hayra yor da kurtul.
Bırak herkes güle dursun
Vur patlasın çal oynasın
Kimi sonsuz hayale dalsın
Sen gerçeği gör de kurtul.
Ölüm gerçek dünya fani
Senden önce gelenler hani
İnsan olmak zormu yani
Bir derde derman olda kurtul.
Bir yetimin başını sevip okşa
Bilinmez ne gelir garip başa
Ne gerek var bu unca telaşa
Çalacaksan çalda kurtul.
Alma sen kimsenin ahını
Duy mazlumun feryadını
Kul okyayın da hatırını
Soracaksan sor da kurtul.
Hanifi OKYAY 26.12.2017 / 11:10
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Gidiyorum
Dünya ben senden usandım
Günden güne gör eriyorum.
Ne verdin ise aldın bebden
Üryan geldim, üryan gidiyorum.
Huzur diye verdin elem
Bitmedi ki bir gün çilem
Ne kaldı ki kıymet bilem
Garip garip gidiyorum.
Ne yar verdin ne balaban
Her nimetin hayal yalan
Varmı sende baki kalan
Herkes gibi gidiyorum.
Acımadın gecen ömüre
Hiç vermedin bir an fire
Ezelden gelip de ahire
Sessiz sessiz gidiyorum.
Selam olsun eşe dosta
Kimi gamlı kimi yasta
Duydum ki canan hasta
Göremeden gidiyorum.
Arzumanım kaldı yarda
Kul okyayın başı darda
Davacıyım iki cihanda
Yaşamadan gidiyorum.
Hanifi OKYAY 15,05,2018 / 16:00
Hanifi OKYAY
Sen Yoksun Diye
Ay karanlık geceler ise ıssız
Yıldızlar parlamıyor duyarsız
Seneler ise bir o kadar insafsız
Bir tanem sen yoksun diye.
Baharlar göstermiyor yüzünü
Kırlar takınmıyor o şen süsünü
Gökdeki bulutlar bile hüzünlü
Bir tanem sen yoksun diye.
Ne gelen var ne de kapımı çalan
Hiç kalmadı halimden anlayan
Tütmüyor ocağım halim perişan
Bir tanem sen yoksun diye.
Uzadıkca uzuyor, bitmiyor geceler
Koşarcasına gitmiyor artık seneler
Boğazımda düğümleniyor heceler
Bir tanem, inan ki sen yoksun diye
Kul okyay derin bir rüya da kaldı
Bel ki bir gün dönersin sandı
Her gelen bir şey deyip kandırdı
Bir tanem sen yoksun diye.
Hanifi OKYAY 27.11.2017 / 20:14
Hanifi OKYAY
Anne
Sensiz geçen yıllarımı saymadım!
Unutursam diye korkuyorum anne.
Açık bırakmıştım odamın kapısını
Sesizce bekledim gelirsin diye anne.
Başımda dolanıyor kara bulutlar
Günden güne tükeniyor umutlar
Başındayım ya ses vermiyor taşlar
Uzat ellerini elimden yine tut anne.
Gam yüklüyüm yola vurdum kendimi
Yoldum üzerinde ki biten dikenlerini
Ama bugün de öpemedim yine ellerini
Ağlamıyorum sen üzülme diye anne.
Neyleyim gardaş kadir-şinas bilmiyor
Bu yürek’e bu gün bu beden dar geliyor
Göğsüm aldığı nefesi bu gün zor veriyor
Kimse senin gibi içten gülmüyor anne.
Hanifi OKYAY 13,05,2018 / 05:10
Hanifi OKYAY
