kasım kaplan çok güzel bir şiir çok beğendim
Çanakkale Destanı
Bir destan yazılmıştı, Çanakkale isminde,
Bin dokuz yüz on beşin, Mart’ın on sekizinde.
O bir destan değildi, masal sayılır destan,
Ölüm kalım savaşı, kurtuluştu kaostan.
Bu savaş milletimin, varlık yokluk savaşı,
Savaşan Mehmetçiğin, koltuğundaydı başı.
Üşüştü başımıza, dünyanın yabanisi,
Her birisi sanki de, cehennem zebanisi.
Mahşeri aratmıştı, o günde Çanakkale,
Kurdular her cephede, etten, yürekten kale.
Haçlı haçın altında, hedef almış hilali
Geldiyse de top yekun, yaşadı izmihlali.
Bir mühür basılmıştı, dünyanın tarihine
Kim ki şehit düşmezse, küserdi talihine.
Düğüne gider gibi, gittiler şahadete,
Koştular seve seve, en büyük ibadete.
Vatan uğrunda canlar, fedadır birer birer
Şehittir o yiğitler, ölmezler diridirler,
Cephedeydi neferi, duadaydı hastalar,
Kimi yetmiş den fazla, kimi çocuk yaştalar.
Semadan yağmur gibi, yağıyorken kurşunlar,
Sevindiler giderken, Allah’a kavuşanlar.
Nerde mal mülk sevdası, canlarından geçtiler
Kurşun kurşun, şehadet şerbetini içtiler.
Ne Yâr var akıllarda, nede çocuk hayali,
Hedef tek, canı verip, yüceltmekti hilali.
Birkaç gazisi kalan, tek savaştır cihanda,
Kanatlanıp uçtular, cennete hep bir anda.
Toprak kan kustu o gün, denizler demir yuttu,
Şehitleri O Nebi, kucağında uyuttu.
Ne gerek mezar taşı, ne gerek ona mezar
Bugün tarih onları, altın harflerle yazar.
Namazsız ve Kur’an sız, düşse de bir yanına,
Kefensiz, kanlı yelek, şahittir imanına .
Bir damla şehit kanı, bütün dünyaya değer,
Bir toprak parçasıdır, vatan değilse eğer.
Kurtarıp boğazları, şehadete erdiler,
Dünyaya yiğitliğin, bir dersini verdiler.
Gafiller ucuz sandı,oysa paha biçilmez
Sonunda anladılar, Çanakkale geçilmez.
Vatana göz dikenler, azdırdıkça azdılar,
Aslanlar savunmanın, destanını yazdılar.
Okusun bütün dünya, oturup ezberlesin,
Artık ininden çıkıp,yurduma göz dikmesin
Bu vatanın evladı, kurbandır toprağına ,
Çakallar rüzgar olsa, değemez yaprağına.
Bir Hilal ki bağrında, yaşatır bu milleti,
Binlerce güneş feda, yaşasın Türk Devleti .
Kasım KAPLAN Şiirleri
İçerikle ilgili 53 yorum yazılmış.
Benzer Kasım KAPLAN Şiirleri:
İzcilik, milliyet, dil, din demeden,
Bir gençlik, kardeşlik çalışmasıdır.
Gençlik kapısının, sen ben demeden,
Bütün çocuklara açılmasıdır.
İzcide disiplin, emre itaat,
Bizim önde gelen özelliğimiz.
Vatana, millete gerçek sadakat,
Nezaket bir başka güzelliğimiz.
Topluma yararlı, insanı seven,
Atatürk yolunda izcileriz biz.
Muhtaç olanlara, çok yardım eden,
Cömert ve tutumlu olan gençleriz.
Biziz bu yemyeşil güzel ülkemde,
İnsanı, hayvanı, seven izciler.
İzcilik denilen bu eğitimde,
Atanın izinden giden izciler.
Kasım Kaplan
(Belirli Gün ve Haftalar)
Kasım KAPLAN
Bir de duruşu vardır dağların
Arkasında usulca atan şafakla
Hatırınızda bir suret belirir
Heyecanlanırsınız
Ve evlerin ışıkları yanar tek tek
Ezan sesi duyuluncaya kadar…
Ama hala soğuktur hava
Üstünüzde giymediğiniz bir kürk
Bazen bir çıyan sesi, bazen çakal
Bazen geceniz buz tutan sessizliği
Bir de o dediğim
Hırçın rüzgârın sesi…
Kasım KAPLAN
Anneciğim bugün anneler günü,
Ben sokakta, kim bilir sen nerdesin.
Karıştırdım artık bugünle dünü,
Bilmiyorum, anneciğim nerdesin?
Bir zamandır başucumda sesini,
Duyuyorum, anneciğim nerdesin?
Yıllardır gül kokan o nefesini,
Özlüyorum, anneciğim nerdesin?
Çoktan duymamıştım, şefkatli bir ses,
Acıktım, açlıktan kokuyor nefes,
Gittikçe itiyor arkadan herkes,
Düşüyorum, anneciğim nerdesin?
Geceler çok uzun varmaz sabaha,
Gerdiler gövdemi beton çarmıha,
Her geçen günümde, birazcık daha,
Soluyorum, anneciğim nerdesin?
Bitmiyor geceler atmaz şafaklar,
Altımda döşeğim kuru yapraklar,
Geceler çok ayaz, soğuk topraklar,
Üşüyorum, anneciğim nerdesin?
Yaramaz hallerde uyardığını,
Sevip, okşayarak ısırdığını,
Her yatışta beni hep sardığını,
Düşlüyorum, anneciğim nerdesin?
Gitmez hayalimden evimiz bizim,
Sokak bir canavar, bense güçsüzüm,
Takatim kalmadı, çok çaresizim,
Ölüyorum, anneciğim nerdesin?
Kasım KAPLAN