Çanakkale Savaşı Şiiri

İçki

İçki tatlı tatlı girer cana

Zehir olur çıkar candan

İçki içenin vücuduna

Ateş düşer söner ocağı





İçki emer tatlı canı

Dirhem dirhem çürütür organları

İçki sinsi bir hayaldir

Her gün korkudan büyür gözleri





İçki kumar acı veren dost

Önce malını sonra canını

Tüketir yavaş yavaş

Mesut bir yuva kurdum diyemezsin

Senden ayrı düşer oğlun kızın



Şah İsmail Ateş

KARMA ŞİİRLER

Gerçek Aşk

Şiir yazmak için aşk şarabından içmek gerekir derler işin Aslı'nı birde üstada sordum oysa bize elest bezminde içirmişler Aşkın şarabını haberimiz yok onun içindir ki ne Zaman dünyalık bir aşka Sevda'ya tutulsak o aşkı bizden Söke söke alıyorlar istemiyorlar dünyalık aşkı olacaksa sonsuz aşk olacak diyorlar oysa ki Allah insandan tecilli eder en çok.

İşte onun içindir ki insanda ki hakka aşık olmak gerekirmiş onun içindir ki gerçekten sevenler hep yalnız kalırlarmış Onu yaratan Rabbi onu yalnız bırakırmış ki ondan başkasına Aşık olmasını istemezmiş kulunun .Ey Rabbil Alemin gönlümdeki masivayı temizle senin sevginden başka sevgi kalmasın çünkü ne Zaman bir kuluna aşık olmaya kalksam hep yarı yolda bırakıyor .sen hiçbir zaman niyeti halis olan kulunu yarı yolda bırakmazsın bırakma bizi Ey sevgili sen bizi bizle bırakma bizi sensiz sevgisiz bırakma Hadisi kutsinde buyurdun ki :Ben bir kulumu sevince onu katleder diyeti ben olurm onun gören gözü tutan eli yürüyen ayağı konuşan dili olurum. Buyurdun haşa tabiki sen şekilden ve tüm noksan sıfatlardan münezzehsin senin eşin benzerinde yok bizim gören gözümüz ol ki hep güzel bakalım duyan kulağımız ol ki hep güzel duyalım yürüyen ayağımız ol ki hep güzelliklere adım atalım ve konuşan dilimiz ol ki Hakk tan gayrısını konuşmayalım , Bizi Habib'in İki Cihan Serveri Peygamber'ler Sultanı Hz Muhammed Mustafa'nın hatırına affet bizi onun hatırına Huzuruna kabul et onun sevgisinde muhabbetinle bizi gark eyle ne olur bizi affeyle ne olur....
Ahmet Kayra

KARMA ŞİİRLER

Elveda

Elveda dostlar! Elveda!
Adım pitbull dogo staff veya bir çocuk.
Bu son gülüşüm son dokunuş son oynayışım.
Koca dilimi sarkıtarak mutluluğa son bakışım.
Daima umutla koştum sana, sevgi ile sarıldım, bağlandım, güvendim.
Bazen övünç kaynağındım gücüm, sevgim, sadık, saf çocuk ruhumla.
Gözlerinin içine baktım itaat ettim, biat ettim üzmemek için.
Siz yakarak, vurarak, telle boğarak, parçalayarak, aç susuz bırakarak katlettiniz.
Yetmedi şimdi işlemediğimiz suçlardan ağırlaştırılmış müebbete mahkum çocuklarız.
Soğuk taşlarda zincire bağlı, kakamızın üzerinde kafesler içinde yapayalnız, hücrelerde tecritlerdeyiz.
Patimi tutmak yok, gülmek sarılmak, ıslak burunla öpüşmek yok.
Koşmak, ipler, toplar, oyuncaklar oynamak yok, nefes almak, yaşamak yok
Sevgi, mutluluk, huzur, umut kokusu bile yok.
Ağlıyorum gece gündüz, ölmek istiyorum acıdan.
Ölüme hasret, nedensiz kaleme kırılmış idam mahkumlarıyız.
Bunca iftiracının, vicdansızın, merhametsizin, iblislerin olduğu yerde yaşanmaz.
Biz yok olunca bakın hayatınıza neler değişti, olmayanlar olur olanlar olmuyor mu diye.
Hiç değişmedi, değişmeyecek biliyorum.
Yine siz katil, yine hırsız, yine yalancı, sapık, yine birbirinizin celladısınız.
Çünkü siz kötülüksünüz.
Yine tehlikeler, kötülükler denizinde yüzüyorsunuz.
Bize dar ettiğiniz dünya size yar olur mu sandınız.
Elveda! Ölüp giderken ahlarımız kalıyor size sonsuza kadar.
Yapın yalandan ibadetinizi, kaldırın kanlı ellerinizi gökyüzüne.
Atın içi boş insanlık nutuklarınızı.
İlahi adaleti kandırıp hesaptan kurtulamazsınız.
Sağanaklar gibi yağsın yaşattığınız acılarımız üstünüze.
Elveda! Bir candan, binlerce candan elveda!
Elife Kaya

KARMA ŞİİRLER