Özgürce yaşamak için,
Son kan damlamıza kadar savaştık.
Düşmanları korkuttuk,
Topraklarımızdan savurduk.
Binlerce şehit toprak oldu,
Çanakkale uğruna.
Koç yiğitler,
Çanakkale geçilmez dediler.
Anneler,
Koç yiğitleri cesaretlendiren melekler,
Onlar olmasaydı,
Çanakkale geçilmez lafının bir anlamı kalmazdı
Emin GÜLŞEN
KARMA ŞİİRLER Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Cam kadar şeffaf hayallerimiz
Şeffaf doğal ve eksiksiz.
Cam kadar kırılgan kalplerimiz,
Üzülür kırılır ve inciniriz.
Cam kadar saydam düşüncelerimiz,
İçi dışı belli ve tertemiz.
Cam kırılması kadar anlık kaderimiz,
En ufak bir hatada biteriz.
KARMA ŞİİRLER
Şu yalan dünyanın tatlı varlığı
Öğüdüme uy da büyüme çocuk.
Sevenlerin bir gün düşman kesilir
Öğıüdüme uy da büyüme çocuk.
Yürü, koş, gez, dolaş dünya hep senin
Gül, ağla, neşelen, hüzünlen, sevin
Tek varlığı sensin baba- annenin
Öğüdüme uy da büyüme çocuk.
Yaptıkların hepten hoş karşılanır
İyi de kötü de desen yutulur,
Dövsen de sövsen de hep alkışlanır
Öğüdüme uy da büyüme çocuk.
Her yüzüne gülen kuyunu kazar
Güvendiğin yere bir bir kar yağar
Gerçek dost ararsın nafile, naçar
Öğüdüme uy da büyüme çocuk.
Kötün ben olayım sözümü dinle
Başa çıkamazsın sen bu halinle
Dar eder dünyayı, yerler seni de
Öğüdüme uy da büyüme çocuk
Tecrüben olsa da görebilseydin
Bu halkı hayatı bilebilseydin
Lüzum yok demeye sen büyümezdin
Öğüdüme uy da büyüme çocuk.
Biliyorum bunlar yalan geliyor
Gerçeği,hayatı,halkı bilmiyor
Büyüme diyorum, halâ büyüyor,
Gözünü seveyim büyüme çocuk.
Hidayet GÜRAKAN
KARMA ŞİİRLER
Yürekten Sevdiği Olmalı İnsanın
Yürekten sevdiği olmalı insanın
Gönlünün nazıyla oynaşmayı bilen
Benzerinde sırf peşin sıra gölgenin
En mahrem sırlarını sen gibi bilen
Acısını duymalı tenindeki dikenin
Bakışındaki sırrı görünce bilen
Heybeti gün be gün artan aşkının
Ateşine su gibi ferahlık veren
Seyrine dalınca telaşlı yaşamın
Geçen vakte inat yaşamayı bilen
Kefili olmalı en dev günahının
Sırtlanıp ölüme göz kırpmadan giden
Yüreği yüreğinin nabzını tetikleyen
Uğrunda her bir yola başını koyan
Adını duyunca eli ayağı titreyen
Gölgen gibi her daim yanında olan
Kör sinek gibi değil ağına düşen
Nasıl teninde öyle etin tırnağın
Her eziyete şevkle göğsünü geren
Vefalı olmalı gökte ay ile güneşin
Üşürken güneş olmalı ısındığın
Yanarken ihtişamı buz dağı olan
Korkarken gölgesine hep sığındığın
Ellerinde her derdine dermanı olan
Yürekten sevdiği olmalı insanın
Ana kucağıyla aşkı aynı olan
Üzerinde bir melek gibi titreyen
Ağlarken onunla dillenebildiğin
24 Aralık 2003
Şair : Yavuz KORKMAZ (TuTKu)
KARMA ŞİİRLER