Çekinir Oldum
Hümanistim dedim yerlere vurdun
Hırpaladın beni yele savurdun
Hangizmdesin bilmem beni çok yordun
İnsanlık yapmaya çekinir oldum
Seçmedim kimseyi herkes aynıydı
Gönlümdeki saygı ve de kaygıydı
Adalet uğruna mücadelemde
Bayrağı tutmaya çekinir oldum
İnsanlığı tutup çöpe atmışlar
Tüm değerlerini hiç’e satmışlar
Sahada kalemim kan ağlıyorken
Ayakta tutmaya çekinir oldum
Yankı Pak
Yankı PAK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Galiba Öyle
yatalak kalbimin
bir adım ötesindesin biliyorum
doğrulup yola koyulsam
sana varacağımı da biliyorum
ama yapamam
çok isteyince olmuyor her şey
çok sevince
bekleyince
gelmediği gibi
başka bir yolu olsaydı
sana gelmenin
yüreğimin sızısı bu denli
şifa olur muydu ruhuma
bilmiyorum
aramızdaki mesafeyi
sevmişim sanırım
bir adımlık yolculuğu...
bendeki bitmeyişin
bundan olsa gerek
başlayamayışlarmış sevmek
eylemlere
söylemlere...
ne kadar başlayamayış varsa
hepsini
ama hepsini sevdim
yani sevmişim
bilemiyorum...
Yankı PAK
Yankı PAK
Vatanım Babam
Güvenli tek barınağım
Ayağım gözüm kulağım
Ekmeğim tuzum suyumsun
Benim en güzel huyumsun
Baba candır
Baba kandır
Evladı için vatandır
Ruhum seninle huzurlu
Hayat seninle uğurlu
Uykularım da güvende
Canım babam hep sayende
Baba candır
Baba kandır
Diken üstünde yatandır
Yankı Pak
Yankı PAK
Kalemimin Yası Bitmedi
Ozanım gideli ruhum hastadır
Yürek coşar ama kalem yastadır
Uğraştım cümlemin pası gitmedi
Nedense kalemin yası bitmedi
Yetim kaldı sensiz bu gönül sazım
Harfler küsüp gitmiş bak yarım yazım
Sessiz bir çığlığa verdim gitmedi
Sazınsız, dilimde cümle bitmedi
Elini öpseydim vicdan yapmazdım
Belki müebbeti kalbe yazmazdım
Acı çekti beden göçe gitmedi
Zindanda çürüdü ömür bitmedi
Pişmanlık yakar mı bu denli canı
Harabeye dönmüş canım sol yanı
O günün acısı benden gitmedi
Öncesinde bana gücüm yetmedi
Yankı Pak
Yankı PAK
