Böyle basar isek biz
Kalırız oksiyensiz
Parlar olur çamur, iz
Çimlere basmayınız.
Yemyeşil duruyorlar
Kuruyor, soluyorlar
Sonra yok oluyorlar
Çimlere basmayınız.
Onlar parkların süsü
Ve toprağın örtüsü
Duyun lütfen bu sesi
Çimlere basmayınız.
Tırmıklıyor, kazıyor
Basanlara kızıyor
Üstelik de yazıyor
Çimlere basmayınız.
Kalmaz çamurdan eser
Tozlanmaları keser
Bizim olsun bu eser
Çimlere basmayınız.
Tutar asla bırakmaz
Toprak sellerle akmaz
İnsan ardından bakmaz
Çimlere basmayınız.
İsmail MALATYA ben
Uyarıyorum neden?
Yeşillikler bitmeden
Çimlere basmayınız.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benim adım Pisican
Minicik bir kediyim
Oldukça sevimliyim
Doğrusu bu ne deyim?
Bu kuzemin Karamel
Bu da kardeşim Zeytin
Ayrılmazlar arkamdan
Akşama kadar tin tin.
Bunlar arkadaşlarım
Şapşik, Gümüş ve Duman
Minnoş'a ne demeli?
Pek de yaramaz aman!
Balık yer, süt içeriz
Hoplar, zıplar, uyuruz
Biz de çocuklar gibi
Uyuyarak büyürüz.
İsmail MALATYA'nın
Kedisi olmak güzel
İnmem hiç tepesinden
O benim için özel.
İSMAİL MALATYA 06/02/2021-ÇARŞAMBA-İST.
İsmail MALATYA
Çocuklar var çocuklar;
Tombik tombik elleri
Işıl ışıl gözleri
Neşe saçar etrafa
Kardan beyaz yüzleri
Çocuklar var çocuklar;
Sığmaz ele, avuca
Büyürler düşe kalka
Yara bere dizleri.
Çocuklar var çocuklar;
Atta gider komşuya
Doktorculuk oynarlar
Yarım yarım sözleri.
Çocuklar var çocuklar;
Gezerler bulutlarda
Uçarlar daldan dala
Mutlu eder bizleri.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA
Mütevazi bir hayatım var
Buraya bile ne zorluklarla geldim
Karanlık geceleri bir de
Toprak kokan yağmurları dost bildim
Ne ağız dolusu kahkaham oldu
Ne sesli sesli güldüm
Zararım dokunmaz kimseye
Aslında kimsenin umurunda da değilim
Yüzüme yok bakanım
Olsun, halime bin şükür canım
Ve kimsenin saltanatında zerre gözüm yok
Kendi halimde şiir yazarım
İlham kaynağım çiçeklere
Ve bir de kuşlara ihtiyacım var
Koyun gözlü papatyaların hakkını yememek lazım
Gelincikleri, lavantaları boynu bükük koyamam
Ben sevgiye doyamam
Ve bir de sevgilinin kara gözlerine
Gerçi hiç sevenim olmadı
Dokunmadı elim yar eline
Öyle ya yar nereden bilsin bunca şiir saçının bir teline
Olmayanın yollarını gözlerim
Bakmadığım gözlerini özlerim
Aslında bu şiiri okuduğunu bilmek
Ahh! Ah!
Olmaz ama sesinden bir kez duymak, sonra ölmek
Hayat bir kazan, kısık ateşte kaynarım
Kimseyle derdim yok
Kendim çalar, kendim oynarım.
İSMAİL MALATYA
01/01/2020
İsmail MALATYA