Geçerken görüyordum, bakmayıp atmışlardı,
Evlerinin dışında aç miyavlıyorlardı…
Baktım birisi ölmüş yol kenarına aldım,
O anda çaremiz yok hesabı yapamadım…
Sonra döndüğüm zaman bir çocuk ağlıyordu,
Diyordu, sevdirtmedi anladım duyguluydu…
Neyse elinden aldık yerine kitap verdik,
Kitabımız çıkmıştı onu teselli ettik…
O daha dün sağ idi üzülerek geçmiştik,
Biz, artık çaresiziz gücümüzü bitirdik…
Eskiden alırdık kapasitemiz varken,
Şimdi evim almıyor gücü tükettiğimden…
İki odalı evde kırk kadar kedimiz var,
Alma şeklinde değil doğurup çoğaldılar…
Açıkçası yalnızız gücüm yetmez şekilde,
Tehdit dahi alırız sokaktan git şeklinde…
Kâğıda sarılı taş bahçemize atılır,
Bir bir öldürüyoruz sabrımız kalmamıştır…
Oysa etraf kırsal kedi ne zarar verir?
Yıkım beklenilmekte tehdit mi etmelidir?
Bu yüzden ölenler çok yılda elli kadar var,
Öldüren belli değil delilsiz yapmaktalar…
Yani kalmayacaklar ölüp eksilecekler,
Görmezden gelmelerle yarın tükenecekler…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Nefis, oyalayıcı vicdandan soğutucu,
Doğruyu ret edici batılı savunucu…
Ondan kaçmak gerekir bilinmez uzaklara,
Tanınmadık yerlere ileri boyutlara…
Maddeler ötesine duyguların özüne,
Benliğin geçmediği varlıkların diline…
Ruh cevherlerine ruhtan öte mekânlara,
Masumluklarla dolu zamansız alanlara…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kedim Yine Bilgisayar Faresi Yakalamış 14
Bilgisayar masama çıkmış oynamaktalar,
Bunlar cahil kedi laf anlamamaktalar…
Derken bir fare düşmüş kovamızın içine,
Sabah kalktım bir baktım farem kaybolmuş yine…
Baktık kova içinde hayvancağız aç susuz,
Rab mahlûkatlarına davranılmaz duygusuz…
Bir parça peynir verdik üstüne kurabiye,
Yazın şu sıcağında giyilir mi abiye?
Sonra dedim, fareye kaç ve canını kurtar!
Fare, bize yalvardı dedi, canım çeker nar…
Dedik, al sana bir nar etrafa dökmeden ye,
Kabuklarını da sat rastlar isen deveye…
Dedi, sen ne iyisin Rab senden razı olsun,
Kitapların satılsın cebin parayla dolsun…
Dedim, sana teşekkür hem de kalpten yürekten,
Hem ne de çok bıkmıştım kazmadan ve kürekten…
Hemen kalktım demledim kaliteli Türk çayı,
Yanında bisküviyle kocaman da bir ayı…
Ayı, yalvarır durur bizi bu sefer affet!
Dolduruşa getirmişti lokantacı Rafet…
Dedim, affedeceğim ama bir şartım vardır,
Bekletmemek gerekir çay demini almıştır…
Hem kapı çalınmakta diyeceğim, çalmayın,
Hırsızlık kötü şeydir izinsiz şey almayın…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Hayvanların Can Taşıdığı İşimize Mi Gelmiyor?
Seviye az olunca ortakçı istenilmez,
Bencilliklerimizden menfaat eksiltilmez…
Bu yüzden onlar, cansız taşlardan varlıklar,
Bu yüzden onlar, ruhsuz duygusuz kalacaklar…
Haklar tanınmayacak kul zannedilmeyecekler,
Cehennem dolsa dahi huzur görmeyecekler…
İşte bu yanlış düşünce hayvanlar Rab kulları,
Hatta bizden biriler bulunmalı hakları…
Yeter sevelim artık doğayı, tabiatı,
Koruyalım canları bilelim hayvanatı…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK