GÜNEŞİMİ KAYBETTİM
Acın yüreğimde hâlâ koca yürekli adam.
Altıncı günün gecesi bugün, hâlâ acıyor sol tarafım,
Hâlâ kanıyor orda açtığın yaramın damarları.
Kanım çekilmiş sanki o damarlardan.
Ben hiç ölümü tanıyamadım.
Bu kadar yakın olduğunu hiç anlayamadım.
Hep yanımda olursun sanmıştım, hep yakınımda olursun...
Bilemedim bu kadar çabuk çekileceğini ruhunun bedeninden.
Çok güzel severdin sen insanları, kim öğretti ki sana insanların yüreğine bu kadar naif dokunmayı?
Hiç mi incittiğin biri olmadı?
Hiç mi bir yanlışın olmadı?
Söyle güzel adam söyle,
Bir gün inanabilecek miyim bizi bırakıp öylece gittiğine?
Ben böyle bir gidiş görmedim.
Böyle bir veda hiç hissetmedim.
Acı en içimde sesim ise gökyüzünde.
Seni çok severdim ben, beni bir gün bile incitmeden.
Sen insanları sevmeyi çok iyi bilirdin,
Söyle güzel dedem söyle bu güzel meziyeti nerden öğrendin?
20.06.2017
00.52
Sibel Mir
KARMA ŞİİRLER